การตั้งวัดชาวพุทธในต่างแดน : หน้า 16/63

94 ธรรมะราช วาระวิชาการพระพุทธศาสนา ฉบับที่ 5 ปี 2560 เวียดนาม ซึ่งก็เดินทางไปตั้งฐานพักอาศัยต่าง ๆ ในยุโรป อเมริกา และออสเตรีย เป็นอันมาก แนวโน้มมีการจัดตั้ง “วัด” หรือ “ศูนย์การปฏิบัติธรรม” ขยายตัวออกไปเพื่อรับใช้ชุมชนที่ขยายตัว มากขึ้นเรื่อย ๆ และวัดตั้งสังกัดในไทย ศรีลังกา พม่า ลาว และเขมร ได้มีการส่ง “พระธรรมนุต” ไปประจำวัดเหล่านั้น ซึ่งวัดถือว่าเป็นสถาน ที่พึ่งพาทางจิตใจของชุมชนชาวพุทธ และเป็นศูนย์รวมของชุมชนชาว พุทธในต่างประเทศมีผู้นำชาวพุทธที่เข้มแข็งในการสนับสนุนและส่งเสริม กิจกรรมการเผยแผ่พระพุทธศาสนา จัดตั้งในรูปแบบองค์กรไม่แสวงหา กำไร มีลักษณะสำคัญ 2 ประการในมุมมองของชาวตะวันตกคือ องค์การ แบบที่มีพระเป็นผู้นำดูแล เรียกว่า “วัด” และองค์กรแบบสำนักปฏิบัติธรรม มีคนในชุมชนเป็นผูดูแล เรียกว่า “สมาคมชาวพุทธ” หรือ “ศูนย์ปฏิบัติ ธรรมชาวพุทธ” ข้อดีการมีตัวในต่างแดนคือ “การประชาสัมพันธ์พระพุทธศาสนาใน เชิงสัญลักษณ์” ยกตัวอย่างเช่น เมื่อคนไทยไปตั้งรากฐานที่ใด ก็จะมีการ รวมตัวและคนมาชุมนุมกันและจัดกิจกรรมรวมกันโดยนำเอาวัฒนธรรม ประเพณีอันดีงามของไทยไปเผยแพร่ และเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรม เช่น อาหารไทย มวยไทย จำไทย เพื่อสร้างบรรยากาศและช่วยให้รู้สึกถึงความ เป็นไทย และช่วยให้คนไทยในต่างแดนรู้สึกผ่อนคลายความคิดถึงบ้าน เกิดเมื่อคนของตน นอกจากนนี้ชุมชนคนพุทธในต่างแดนก็มีส่วนสำคัญ ในการนำเอาพระพุทธศาสนาไปเผยแผ่ในโลกตะวันตกในเมืองที่ตน นำพำนักอาศัยอยู่ โดยการจัดตั้งวัดไทย เพื่อจะได้มีโอกาสในการทำบุญ