ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมาจารา
วารสาริทษาการพระพุทธศาสนา ฉบับที่ 5 ปี 2560 108
กลุ่มที่ 2 “ชุมชนนักธุรกิจสัมมาอาชีพ”
Sangharakshita (2017) ได้เสนอปรัชญาและค่านิยมของ “ชุมชนนักธุรกิจชาวพุทธสัมมาอาชีพ” เน้น “ชาวพุทธะวันตก” ที่ต้องการอยู่ใกล้ชิดกับ “ชาวพุทธอื่น ๆ” ในชุมชน และใช้เวลามากขึ้นในการปฏิบัติธรรมและทำกิจกรรมชาวพุทธร่วมกัน
กรณีศึกษา “ชุมชนักธุรกิจสัมมาอาชีพ”
ในปีพุทธศักราช 2518 ชุมชนชาวพุทธไตรวัตรแห่งหนึ่งถูกแบ่งโครงการ “โครงการสุขาวดี” และศูนย์พุทธศาสนสอนดอน ซึ่งมีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 2 ในอังกฤษ และต้อง “ระดมทุน” จำนวนมากผ่าน “ชุมชนักธุรกิจสัมมาอาชีพ” ซึ่ง “ชาวพุทธฝรั่ง” ได้ร่วมกันบริจาคผลกำไรสนับสนุนโครงการดังกล่าวจนแล้วเสร็จ โดยรูปแบบการรวมทุนแตกต่างจากชุมชนชาวพุทธตะวันออก กล่าวคือชาวพุทธตะวันตกมีรูปแบบการระดมทุนโดยเน้นหานเองในเหล่าสมาชิกที่เป็นนักธุรกิจจากตะวันตกมาก ไม่ได้ระดมทุนจากเอเชีย เหมือนวัดต่าง ๆ ในพุทธสายแวดวงนิยมทำกัน
ชาวพุทธตะวันตกใช้ผลกำไรที่เกิดจากสนับสนุนกิจกรรมชาวพุทธจนยั่งยืน ซึ่งแนคิดชาวพุทธตะวันตกนี้สนใจ เพราะมี “ปฏิสร” การทำธุรกิจ แตกต่างจากชาวพุทธแวดวง ส่วนใหญ่อะคิดค้านและไม่สนับสนุนแนวคิดที่ “ผู้นำชาวพุทธ” มีเงินได้และกำไงง มั่งให้วัตถุอื่น ๆ อิงกับกาการคคลเน้นรายรับจากเงินบริจาคเพียงอย่างเดียว ซึ่งแนคิดแบบชาวพุทธตะวันออก รายได้ที่เกิดขึ้นมีมากเพียงพอที่จะสนับสนุนกิจการพุทธศาสนา