ธรรมวารา: วาระวิจารณ์การพระศาสนา สถานการณ์พระพุทธศาสนาในโลกตะวันตก หน้า 50
หน้าที่ 50 / 63

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอแนวคิดการจัดการพระศาสนา โดยเชื่อว่า ความร่วมมือระหว่างรัฐ เอกชน และวัด เป็นกุญแจสำคัญในการพัฒนาการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในประเทศไทยและประเทศที่มีพระพุทธศาสนาอื่น ๆ โดยเฉพาะในปัจจุบันที่หลายประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีความคิดที่แตกต่างในการจัดการ รวมถึงข้อเสนอแนะจากหน่วยงานของรัฐที่เสนอให้มีการร่วมมือกันในการเผยแผ่เชิงรุก ยังไม่มีการตอบสนองที่ชัดเจน ซึ่งอาจทำให้การดำเนินงานไม่เกิดผลได้อย่างเต็มที่ ผู้ที่สนใจสามารถติดต่อขอรับ PDF File ฉบับเต็มได้จากผู้เขียน.

หัวข้อประเด็น

-การจัดการพระศาสนา
-ความร่วมมือระหว่างรัฐ เอกชน และวัด
-การเผยแผ่พระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ธรรมวารา วาระวิจารณ์การพระศาสนา ฉบับที่ 5 ปี 2560 1. "รัฐคิด รัฐทำ" "เอกฤษคิด เอกฤษทำ" "วัดคิด วัดทำ" 2. "รัฐ-เอกชน-วัด คิด" "รัฐ-เอกชน-วัด ทำ" เมื่อผ่านแนวคิดการจัดการทั้ง 2 กลุ่มสำคัญข้างต้นมา ประเมินปัจจัยสนับสนุน จะพบว่าสำหรับประเทศต่าง ๆ ในแงรวา ตั้งแต่ศรีลังกา พม่า ไทย ลาว เขมร ส่วนมากเป็นกรอบแนวคิดการจัดการในรูปแบบ "ต่างคนต่างคิด ต่างคนต่างทำ" กลุ่มแรก ซึ่งถ้าหากทุกภาคส่วนช่วยกันบริหารจัดการผลักดันและสนับสนุนส่งเสริมให้แนวคิดการจัดการกลุ่มที่ 2 "รัฐ-เอกชน-วัด คิดและทำ" เกิดผลสำเร็จเป็นรูปธรรม การเผยแผ่พระพุทธศาสนาชิงกลุของประเทศที่เป็นพุทธอาราวในโลกตะวันตกปัจจุบันและอนาคต จะยิ่งใหญ่และก้าวไปได้ไกลกว่านี้ เดิมที่เดียวในช่วงไม่มีรีฟีที่ผ่านมาทางกระทรวงการต่างประเทศ ซึ่งเป็นหน่วยงานรัฐด้วยกันก็พยายามเสนอเข้ามามีส่วนร่วมกับมหาเถรสมาคมและสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ และกรมการศาสนาในการช่วยกันคิด ช่วยกันทำ “การเผยแผ่เชิงรุก” แต่ก็ไม่ได้รับการตอบสนองทั่งที่ข้อเสนอแนะในเชิงนโยบาย และข้อเสนอแนะในด้านกระบวนการทำงานเป็นเรื่องที่ดีมาก และควรได้รับการตอบสนองด้วยการนำทำให้ทันทีหากลับสายเป็นเพียงข้อเสนอที่ไม่ได้รับการตอบสนอง นับว่าเป็นที่น่าเสียใจมาก (ณวที สิงหนาสน์ 2552 : 25-26) ผู้สนใจฉบับเต็ม ติดต่อขอรับ PDF File ได้จากผู้เขียน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More