การปรับสภาพจิตใจผ่านการปฏิบัติธรรม : หน้า 23/63

ปรับสภาพจิตใจผู้ร่วมนำเข้าสัมปฏิบัติธรรม เน้นการฝึกกำหนดลมหายใจเข้าออก ใช้หลัก "อนาปานสติ" เพื่อฝึกจิตให้มีสมาธิและสมิทธิ ทั้งยังช่วยสร้าง "สัมภาวนา" คือความขะแงเชิงจิตวิทยาขั้นตอนที่ 2 เน้น "ความคิดเชิงบวก" เป็นคุณลักษณะของ "สมถภาวนา" หลักธรรมที่ใช้ในขั้นตอนนี้คือ "พรหมวิหารธรรม 4 ประการ" ด้วย เมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา เน้นปลูกฝัง "เมตตาภาวนา" และหลักปฏิบัติที่สำคัญในขั้นตอนนี้คือการมุ่งพัฒนาอารมณ์ความคิดบวกที่เห็นผลประจักษ์ชัดอย่างมีนัยสำคัญ ส่วนขั้นตอนที่ 3 และขั้นตอนที่ 4 เน้น "จิตวิญญาณ" คิดและเชื่อแบบชาวพุทธ มีรายละเอียดดังนี้ ขั้นตอนที่ 3 เน้น "มรณานุสติ" ฝึกจิตให้รำลึกถึง "อนัตตา" ความว่างเปล่าของตัวตน และให้อยู่กับความจริง มามาถึงขั้นตอนนี้เน้น "วิปัสสนาภาวนา" แยก กาย เวทนา จิต ธรรม ออกจากกัน พิจารณา "พระไตรลักษณ์" โดยฝึกจิตให้พิจารณา "อนิจจาลักษณะ" "ทุกลักษณะ" และ "อนัตตาลักษณะ" ของสังขารที่ปรุงแต่งขึ้นเป็นร่างกาย อามรณ์ ความรู้สึก และจิตใจ ขั้นตอนที่ 4 เน้น "การเวียนว่ายตายเกิด" สอนให้พัฒนา "จิตใจ" และ "ความตาย" ของ "อนัตตา และตัวตน" ที่มีอายุขัยเป็นเครื่องกำหนดพิจารณา "ตัวบุคคล" ที่มีภาวะเวียนว่ายตายเกิดในเชิงจิตวิญญาณ แนวปฏิบัตินั้น "หลักธรรม" ที่พระพุทธเจ้า และพระโพธิสัตว์ใช้ปฏิบัติประจำใน "พุทธภาวะ" สำหรับการปฏิบัติธรรมที่ต้องถือ "เทพพรมงวรยุ"