ข้อความต้นฉบับในหน้า
11
ตองรอเขาแจก
ถ้าถูกใจแล้วมีเงินซะอย่าง ซื้ออะไรก็ซื้อได้ แต่คนจนกระจอกงอกง่อยไม่มีเงิน จึงเลือกซื้อไม่ได้
ไม่มีสิทธิเลือก คนมีบุญมาก เทวดาอัญเชิญมาเกิด เลือกเกิดได้ คนมีบุญน้อย ๆ บาปมาก ๆ ต้องชิงกันมาเกิด
ซึ่งจริง ๆ นะ ถ้าปฏิสนธิวิญญาณไหน ช้าไปหน่อย ถูกกรรมาชั่วตัดรอนซึ่งไม่ทัน อาจเข้าท้องหมู หมา กา ไก่ ไปก็ได้
พวกเราที่นั่งกันอยู่ที่นี่ ได้มาปฏิบัติธรรมเช่นนี้ก็แสดงว่าพื้นฐานเดิมดีอยู่แล้ว เขาเชิญมาเกิดแล้ว ก็สร้างความดี
กันต่อไป ถึงยังไม่หมดกิเลส ก็มีโอกาสได้รับเชิญมางวดหน้า ไม่งั้นจับพลัดจับพลู ชาติหน้าไม่ได้รับเชิญ ต้องไปชิงกับเขา
ก็จะยุง
พระโพธิสัตว์ชาติสุดท้ายเกิดเป็นพระเวสสันดร เมื่อละโลกเป็นเทวดาชั้นดุสิต เรียกว่า สันตดุสิตเทวราช
เมื่อเทวดาอัญเชิญลงมาเกิด ท่านจะเลือกโดยพิจารณา จากปัจจัยต่าง ๆ 1 ที่เรียกว่า มหาวิโลกนะ 5 ประการ คือ
1.เลือกกาล คือท่านเลือกเวลามาเกิดโดยตรวจสอบอายุเฉลี่ยของ มนุษย์ในยุคนั้น ว่าอยู่ในเกณฑ์ที่จะรับฟัง
คำสั่งสอนของท่านได้หรือไม่
ในยุคต้นกัป มลภาวะในโลกน้อย อายุมนุษย์ในโลกเฉลี่ย เป็นแสน ๆ ปี ตัวโต ขนาดมองเห็นไดโนเสาร์เหมือนเรา
เห็นกิ้งก่าหลังบ้าน
ในเมื่อมนุษย์อายุยืนเป็นแสน ๆ ปี ถ้าพระพุทธเจ้าจะมาตรัสรู้ แล้วสอนชาวโลกว่าคนเราต้องเกิดแก่เจ็บตาย
ชีวิตนี้เป็นทุกข์ มนุษย์ก็จะเถียงคอเป็นเอ็นว่า อย่ามาหลอกเลย อยู่มาตั้งแสนปี ยังไม่เห็นแก่เลย
ในด้านตรงกันข้าม ถ้ามนุษย์อายุเฉลี่ยต่ำมาก ๆ ก็ไม่เหมาะอีก ถ้าสมมุติว่า มนุษย์อายุเฉลี่ยสัก 30 ปีก็ตาย
เราก็คงเป็นหนุ่มเป็นสาวกัน เมื่ออายุ 7-8 ขวบ
ถ้าสมมุติว่า มนุษย์อายุเฉลี่ย ๆ 10 ปี มนุษย์คงเป็นหนุ่มเป็นสาว เมื่ออายุสัก 1 ปี นึกดูก็แล้วกันพอลูกชายอายุ 1-
4 ปี เป็นหนุ่มแล้ว กินเหล้า เจ้าชู้ ลูกสาวอายุ 1-2 ปี ก็อยากแต่งงานขึ้นมาทีเดียว เลยไม่ต้องทำความดีกัน
อะไรก็นึกไม่ออก ไม่มีเวลาที่จะเรียนธรรมะกันเลย ตั้งหน้าตั้งตาทำมาหากินเลี้ยงลูกไม่ทันไรก็ตาย ชีวิตคงไม่ต่างจากหมา
แมวในบ้านเรานี่แหละ
ฉะนั้นเวลาที่ท่านเลือกมาเกิด จึงเป็นระยะที่มนุษย์อายุเฉลี่ยประมาณ 100 ปี ถ้ามนุษย์อายุมากเกินไป
หรืออายุต่ำกว่านี้ ท่านก็ไม่เกิด
2.เลือกทวีป คือนิสัยของคนในแต่ละทวีปไม่เหมือนกัน บางทวีปคนขี้เกียจ บางทวีปคนขยัน ท่านก็เลือกเกิด
ในทวีปที่คนขยัน