การระลึกชาติและความหมายพุทธศาสตร์ ความยิ่งใหญ่ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หน้า 24
หน้าที่ 24 / 44

สรุปเนื้อหา

ในบทความนี้พิจารณาถึงการระลึกชาติภายใต้แนวคิดของพุทธศาสนา ซึ่งชี้ให้เห็นถึงการที่เราอาจมีการบันทึกทุกการกระทำในใจคล้ายกับการบันทึกผ่านกล้อง แต่การบันทึกในใจนั้นมีความลึกซึ้งและชัดเจนยิ่งกว่า มันอาจจะเคยมีชื่อ วรรณะ และประสบการณ์ต่าง ๆ ในภพก่อน ๆ กับการทำความดีและความชั่วที่สะท้อนออกมาในชีวิตปัจจุบัน เพราะเมื่อฝึกสติอย่างต่อเนื่อง จิตใจจะสามารถระลึกความทรงจำเหล่านั้นได้อย่างชัดเจน

หัวข้อประเด็น

-การระลึกชาติ
-บุพเพนิวาสานุสสติญาน
-การบันทึกในใจ
-การทำความดี
-ความชั่วในอดีต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

24 มาเรียงอยู่ในท้องฟ้าเต็มไปหมด (พวกเราอาจสงสัยว่า สว่างมาก ๆ แล้ว ไม่ร้อนหรือ ไม่ร้อนเลย สว่างด้วยอำนาจธรรม ยิ่งสว่างยิ่งเย็นใจ อย่าเอาแสงสว่างทางโลกมาเปรียบ ทางโลกนั้นยิ่งสว่างยิ่งร้อน) แสงสว่างในธรรมรังษี ยิ่งสว่างยิ่งเย็น เย็นเหมือนแสงจันทร์วันเพ็ญ ยิ่งสว่าง ยิ่งชุ่มฉ่ำหัวอกหัวใจ บุพเพนิวาสานุสสติญาน เมื่อความสว่างชัดขึ้น ชัดขึ้น ก็ทรงใช้ธรรมกายอรหันต์พิจารณาถึงขันธ์ที่เคยอยู่ในชาติ ในภพก่อน ๆ ได้ตามลำดับ ตั้งแต่หนึ่งชาติ สองชาติ สามชาติเรื่อยไปจนถึงร้อยชาติ พันชาติตลอดหลายสังวัฏกัป และหลายวิวัฏกัป ว่า เมื่อเราอยู่ ในภพนั้น ๆ มีชื่ออย่างนั้น มีโคตร มีวรรณะ มีอาหารอย่างนั้น เสวยสุข และทุกข์อย่างนั้น ๆ มีอายุสิ้นสุดลงเท่านั้น ๆ ครั้นจุติ คือ ตายจากภพนั้นแล้ว ก็ได้เกิดในภพต่อไป เมื่อเกิดใหม่ มีโคตร มีวรรณะ เสวยสุขทุกข์อย่างไร ทรงตรัสว่า "เรานั้นระลึกถึงขันธ์ห้า ที่เคยอยู่ เคยอาศัยในภพก่อน ได้หลายประการ พร้อมทั้งอาหาร และลักษณะ ดังกล่าวนี้ เป็นวิชชาที่เข้าบรรลุในยามแรกแห่งราตรี คือ บุพเพนิวาสานุสสติญาน คือ ญาน ความสามารถในการ ระลึกชาติหนหลังได้" 7 ถ้าจะเปรียบกับวิทยาศาสตร์ปัจจุบัน ในเชิงวิชาการ หลวงพ่อขอเปรียบเทียบง่าย ๆ ก็คือ ในทางโลก ภพต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในโลกนี้ เราสามารถเอากล้องถ่ายภาพยนตร์ ถ่ายวีดีโอ ถ่ายไว้ บันทึกไว้เช่นนี้ ใจของเราก็เหมือนกัน ดีกว่าฟิลม์ทั้งหลายในโลก ใจของเรานั้น ใสเป็นดวง ใสกว่าดวงแก้วใส การกระทำทั้งหลาย ตลอดชีวิตของเรา ถูกบันทึกไว้ในใจ ตลอดทั้งชาติ ฟิล์มภาพยนตร์หรือเทปวีดีโอ ก็ยังมีคุณภาพสู้ใจเราไม่ได้ เมื่อชาติที่ผ่านมาแล้ว ก็บันทึกเอาไว้ ถ้าใจของเรา ยังฝึกสมาธิไม่พอ หลับตาแล้ว มันมืดตื้อ จึงไม่เห็นภาพ ที่บันทึกไว้ ฝึกมาก ๆ เข้า ใจตกตระกอนใส ใจใสแจ๋ว หลับตาลืมตา สว่างโพลง พอ ๆ กัน ดังมองย้อนเห็นภาพ ที่บันทึกไว้ในใจชัดเจนเลย เหมือนกรอภาพกลับไปในอดีต ที่เราเรียกว่า ระลึกชาติได้ ก็ด้วยเหตุผลอย่างนี้ เมื่อย้อมระลึกถึงความดีที่ทำเอาไว้ อ่อ....ความดีส่งเรามาอย่างนี้ มิน่า...เราจึงได้มาบวช มาเป็นธรรมทายาท มาพบพร้อมหน้ากันที่วัดพระธรรมกายในวันวิสาขบูชานี่เอง ถ้าย้อนกลับไปพบความดี ก็ทำให้ชื่นใจ อิ่มใจ แต่ความชั่ว ที่เคยทำไว้ก็ไม่หนีหายไปไหน กรอกลับไป เดี๋ยว ๆ ก็เจอ อ้าว....ไอ้ที่ทำแสบ ๆ ไว้โผล่มาให้เราเห็นแล้ว ชัดเลย ไอ้ฟันโต อย่างกับจอบที่ได้มา ก็เพราะไปด่าเขาไว้เยอะ อ้อ...ที่หัวล้านแดง ๆ อยู่นี่ ก็เกิดจากพูดจาล่วงเกินผู้มีศีล ผู้หลัก ผู้ใหญ่ไว้ หลวงพ่อเองชาติก่อนก็หล่อไม่เบา แต่ปากไม่ดี พอเห็นหุ่นใครไม่ดีก็ไปว่าเขา ไอ้นี่ก็อ้วน ไอ้นั่นก็พุงพลุ้ย ชาตินี้ก็เลยหล่อยังกะโอ่งไปเสียเอง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More