การเผยแผ่พระศาสนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ความยิ่งใหญ่ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หน้า 29
หน้าที่ 29 / 44

สรุปเนื้อหา

เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเห็นว่ามีพระอรหันต์จำนวนมาก จึงมีพระราชโองการให้แยกย้ายเผยแผ่พระศาสนา โดยเน้นการสอนขั้นตอนจากง่ายไปยาก โดยไม่ข้ามขั้นตอน พุทธศาสนาไม่มีศาสดาใดกล้าตรัสเช่นนี้, พระไตรปิฎกแบ่งออกเป็น 3 ส่วนหลัก คือ พระวินัย, พระสูตร, และพระอภิธรรม โดยรวมถึงเนื้อหาเกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมและการเปลี่ยนแปลงจิตใจ ทั้งนี้พระพุทธเจ้าทรงเผยแผ่พระศาสนาเป็นเวลาทั้งหมด 45 ปี จนครบจำนวน 45 เล่มในภาษาไทยและบาลี

หัวข้อประเด็น

-การเผยแผ่พระศาสนา
-บทบาทของพระอรหันต์
-ความสำคัญของพระไตรปิฎก
-การสอนธรรมะแบบมีขั้นตอน
-การเปลี่ยนแปลงทางจิตใจในการปฏิบัติธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

29 ทรงเผยแผพระศาสนา เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเห็นว่า มีพระอรหันต์จำนวนมากแล้ว จึงทรงเรียกประชุมและมอบหมาย ให้พระอรหันต์ทั้ง 60 รูปแยกย้ายกันไปเผยแผ่พระศาสนา ไปเป็นกัลยาณมิตรให้แก่ชาวโลก ทรงมีรับสั่งว่า พวกเธอทั้งหลายจงเที่ยวจารึกไป เพื่อประโยชน์ เพื่อความสุขแก่มหาชน เพื่อความเอ็นดูแก่ชาวโลก เพื่อประโยชน์เพื่อเกื้อกูล เพื่อความสุขแก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย พวกเธออย่าไปทางเดียวกันถึง 2 รูปนะ ในการเผยแผ่ธรรมะแก่ชาวโลกนั้น พระพุทธองค์ทรงวางแนวทางการสั่งสอนอย่างมีขั้นตอน คือสอนตั้งแต่ง่าย ไปหายาก เพราะพระองค์ปฏิบัติมาแล้ว ตรัสรู้ด้วยพระองค์เองว่าอะไรง่าย อะไรยาก ไม่ข้ามขั้นตอน ไม่รวบรัด สอน อย่างพอเหมาะพอสมกับบุคคล เพราะพระองค์หยั่งรู้สภาพจิตของมนุษย์ว่า กำลังคิดตรึก นึกตรองอย่างไร ฉะนั้นเมื่อสอนธรรมะผู้ใด ก็จะสอนตรงประเด็นที่ผู้นั้นสงสัยคลางแคลง เมื่อเทศน์จบจึงได้ผลสำเร็จอย่างสูง จนบรรลุธรรมทุกคน จำได้ไหมเมื่อพวกเราสวดมนต์ทำวัตรนั้น มีบทสรรเสริญพระพุทธคุณบทหนึ่งที่กล่าวว่า อาทิกัลยานัง มัชเฌกัลยาณัง ปะริโยสาณกัลยานัง สาตถัง สะพยัญชะนัง เกวะละปริปุณณัง ปะริสุทธัง พรหมะจริยัง ปะกาเสสิ ซึ่งมีความหมายโดยสรุปว่า ธรรมะอันพระพุทธเจ้าตรัสดีแล้วนั้นงามในเบื้องต้น งาม ในเบื้องกลาง งามในเบื้องปลาย งดงามลุ่มลึกไปตามลำดับ สามารถอธิบายขยายความนำไปได้ทุกรูปแบบ เป็นประโยชน์แก่ผู้นำไปปฏิบัติจริง ไม่มีเลยในประวัติศาสตร์ที่ศาสดาองค์ใดในโลกจะกล้ากล่าวได้ดังนี้ มีแต่พระสัมมา สัมพุทธเจ้าเท่านั้นที่กล้าตรัสเช่นนี้ เพราะท่านศึกษาค้นคว้า ตรัสรู้ด้วยพระองค์เอง มิได้มีผู้ใดมาเนรมิตเสกสรรให้ พระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว ตั้งแต่ประกาศพระศาสนา เมื่อพระชนมายุ 35 ปีจนกระทั่งเสด็จ ดับขันธปรินิพพาน เมื่อพระชนมายุ 80 ปี เป็นเวลาทั้งหมด 45 ปีนั้น รวมเรียกว่า พระไตรปิฎก แบ่งเป็นสาระสำคัญคือ ส่วนที่ 1 พระวินัย หมายถึงกฎระเบียบของพระภิกษุ 21,000 ขอ ส่วนที่ 2 พระสูตร หรือพระสุตตันตปิฎก กล่าวถึงเหตุการณ์ในสมัยพุทธกาล รวมคำเทศน์คำสอนที่มีหลักธรรม 21,000 ขอ ส่วนที่ 3 พระอภิธรรม เป็นธรรมะเบื้องสูง กล่าวถึงพัฒนาการระดับจิตใจว่า เมื่อปฏิบัติธรรมแล้วจะมีการเปลี่ยน แปลงก้าวหน้าดีขึ้นอย่างไร ใช้ตรวจสอบสภาวะจิต และยังกล่าวไว้ด้วยว่าถ้าไม่ปฏิบัติจะเลวลงอย่างไร รวม 42,000 ข้อ พระไตรปิฎกในภาษาบาลีมี 45 เล่ม แปลเป็นภาษาไทยก็มี 45 เล่ม เท่าจำนวนพรรษาที่พระพุทธเจ้า ทรงเผยแผ่ พระศาสนา
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More