การบวชและเส้นทางการบวช : หน้า 21/220

ของตัวเองว่า “ขออย่าให้เราตายเสียก่อน ขอให้บวชเสียก่อน เถิด ถ้าบวชแล้วไม่สึกจนตลอดชีวิต” ตรงนี้บวชจริงมาเสีย แต่อายุ ๑๙ ปีเศษแล้ว ตั้งแต่นั้นก็ประกอบอาชีพตามปกติ ของพ่อค้า จนอายุครบ ๒๒ โดยปี แล้วก็ปรารภถึงการบวช ในปีนั้น พอถึงเดือน ๔ ข้างขึ้นก็ขนข้าวลงเรือเต็มลำ ดีแล้ว ก็บอกกับลูกจ้างให้นำเอาข้าวไปขายโรงสีในกรุงเทพฯ ส่วนตัวก็เข้าอยู่วัดเป็นเจ้านาค ฝึกหัดเบื้องต้นแห่งการอุปสมบท ในสำนักพระปลัดยัง ผู้เป็นหลวงตาของตัว ซึ่งเป็นน้องคนเล็ก ของตาน้อย ผู้เป็นมารดาของตัวเอง ท่านส่งวินัยย่อๆ ให้เป็น หนังสือสมุดข่อย เขียนตัวบรรจงสวยงามมาก ก็ท่องวิธีขอ บรรพชา แลดูวินัยไปด้วยกันทีเดียว พอจวนเข้าพรรษาก็มีผู้ไปนิมนต์พระอุปัชฌาย์ดี วัด ประตูศาลจังหวัดสุพรรณบุรี มาเป็นอุปัชฌาย์ ก็ได้อุปสมบท ในต้นเดือนแปดของ พ.ศ. ๒๕๔๙ ได้อยู่จำพรรษาในวัดนั้น รวม อยู่ที่อุปสมบทนั้น ๗ เดือนเศษๆ เท่านั้น ออกจากวัดที่อุปสมบทนั้นแล้ว ก็ตรงมาอยู่จำพรรษา ในวัดพระเชตุพนทีเดียว เรียนมูลกัจจายน์ถึงสามจบ แล้วเรียน -๑๓-