ความสามัคคีและความเข้มแข็งในชุมชน วิสุทธิวาจา 3 หน้า 175
หน้าที่ 175 / 220

สรุปเนื้อหา

ข้อความนี้กล่าวถึงความสำคัญของความสามัคคีในชุมชน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริบทของสังคมไทย การอยู่ร่วมกันอย่างพร้อมเพรียงสามารถช่วยหลีกเลี่ยงอันตรายจากศัตรูและสร้างความเข้มแข็งให้กับกลุ่มคนให้สามารถเผชิญกับความท้าทายต่างๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ยกตัวอย่างเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2497 ที่แสดงให้เห็นถึงการร่วมมือกันของประชาชนในพระพุทธศาสนาเพื่อให้สามารถคงอยู่ได้อย่างมั่นคงและแข็งแกร่ง โดยอธิบายว่าเมื่อประชาชนอยู่ร่วมกันอย่างเต็มที่ จะไม่มีสิ่งใดสามารถทำร้ายพวกเขาได้

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของความสามัคคี
-การร่วมมือกันในชุมชน
-บทบาทของศาสนาในสังคม
-ประวัติศาสตร์ไทย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เพรียงอย่างนั้นปราศจากอันตราย เพราะมันพร้อมกัน เรื่องพร้อมกันแล้ว เมืองไทยมันพร้อมกันอยู่แล้ว ก็ สามัคคีพร้อมเพรียงกันดีแล้ว ข้าศึกที่ไม่แตก จะไปแย่งเอา เมืองนั้นไม่ได้เหมือนกัน หมู่ภิกษุพร้อมเพรียงกันอยู่แล้ว ไม่แตกหมู่กันอยู่แล้ว ศึกเสือเหนือใต้ทำอะไรไม่ได้ อุบาสกอุบาสิกาพร้อมเพรียงกันอยู่แล้ว ใครทำอะไร ไม่แตก หักรานไม่ได้ ข่มเหงกันไม่ได้ เพราะหมู่ไม่แตกจากกัน การย่อย่นสกลพุทธศาสนา ๑๐ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๙๗ -๑๖๗-
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More