พระธรรมที่ว่าด้วยความเสื่อมของสังขาร วิสุทธิวาจา 3 หน้า 92
หน้าที่ 92 / 220

สรุปเนื้อหา

ในพระธรรมบทนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงสอนเกี่ยวกับความเสื่อมของสังขารว่า สิ่งที่เรารับรู้ด้วยประสาทสัมผัสนั้น ล้วนแต่มีความเสื่อมไปเสมอ ทั้งนี้เพื่อให้เราได้จัดทำใจให้ไม่ประมาท ควรยึดถือคำสอนนี้เพื่อเดินตามทางพุทธธรรมอย่างมีสติ.

หัวข้อประเด็น

-ความเสื่อมของสังขาร
-ความไม่ประมาท
-การปฏิบัติธรรมให้ตรงตามคำสอน
-พระอรหันต์และทางแห่งพระพุทธเจ้า

ข้อความต้นฉบับในหน้า

บิล ธิรา จา ๓๓ นึกถึงความเสื่อม พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงรับสั่งแล้วว่า “ดูกรภิกษุทั้งหลาย เชิญท่านทั้งหลาย เราเรียกท่านทั้ง หลายเข้ามาสู่ที่เฝ้าเรานี้ว่า สังขารทั้งหลายมีความเสื่อมไป เสมอ” นี่จำไว้อันนี้ สังขารทั้งหลายมีความเสื่อมไปเสมอ สิ่งที่ได้เห็นด้วยตา ได้ยินด้วยหู ได้ทราบด้วยจมูก ลิ้น กาย ได้รู้แจ้งทางใจ เสื่อม ไปเสมอ ไม่เหลือเลย อปฺปมาเทน สมฺปาเทถ ท่านจงถึงพร้อมด้วยความไม่ เผลอ ไม่ประมาท ท่านจงถึงพร้อมด้วยความไม่เผลอในความ เสื่อมไปนั้น ให้ตรงไว้กับใจเสมอ นี้แหละเจอละทางไปของพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ เป็นหนทางหมดจดวิเศษทีเดียว นึกถึงความเสื่อมอันนั้น -๘๔-
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More