0 ครั้ง
บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของความพร้อมเพรียงในชุมชนที่ส่งผลให้เกิดความสุข ไม่ว่าจะเป็นในกลุ่มคฤหัสถ์หรือหมู่ภิกษุสามเณร การอยู่ร่วมกันอย่างเป็นเอกภาพทำให้เกิดความสุขทั้งในระดับส่วนบุคคลและสังคมโดยรวมและส่งเสริมความปลอดภัยในชีวิต เช่นเดียวกับการบินของฝูงนกที่มีหัวหน้าเป็นผู้นำทำให้การเคลื่อนที่เป็นไปอย่างราบรื่นและปลอดภัย.
-ความสุขจากความพร้อมเพรียง
-ผลกระทบของการไม่พร้อมเพรียง
-แบบอย่างการนำของผู้ใหญ่
-การอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข