การให้นำมาซึ่งความร่ำรวย วิสุทธิวาจา 3 หน้า 176
หน้าที่ 176 / 220

สรุปเนื้อหา

การให้นั้นเป็นนโยบายที่มีมาช้านาน คนที่มีปัญญาเข้าใจว่าการให้มิได้ทำให้สิ้นเปลือง แต่กลับสร้างความมั่งคั่ง ผู้ที่เห็นแค่การให้เฉพาะตัวเองหรือครอบครัวอาจมีความกลัวว่าจะหมดไป แต่การให้แก่กันและกันทำให้เกิดความสุขในครอบครัวและสังคม การให้ที่กว้างขวางจะนำมาซึ่งความร่ำรวยที่แท้จริง เนื้อหานี้ชี้ให้เห็นว่าการแบ่งปันและการให้เกิดผลดีต่อชีวิตคนรอบข้าง และทำให้สังคมครบถ้วน

หัวข้อประเด็น

-การให้และความมั่งคั่ง
-การแบ่งปัน
-การช่วยเหลือผู้อื่น
-นโยบายการให้ของบัณฑิต
-ความสุขในครอบครัว

ข้อความต้นฉบับในหน้า

บิล ธิรา จา ยิ่งให้ยิ่งรวย ทาน การให้นี่เป็นนโยบายของบัณฑิตทั้งหลายแต่ไหน แต่ไรมา คนมีปัญญาแล้วก็ต้องให้ทาน ถ้าคนโง่แล้ว เห็นว่าสิ้นไปหมดไป ถ้าว่าคนมีปัญญาแล้ว เห็นว่ายิ่งให้ยิ่งมียกใหญ่ ทางไหนจะผิดจะถูกกันนะ การให้ ลองดูสิ แต่ว่าเป็น เหมือนกันเสมอหรือการให้นี่ว่าเป็นประโยชน์จริงๆ แต่การให้นั้นแคบกับกว้างเท่านั้น ให้ทุกคน การให้แคบๆ ให้แก่ตัวเอง ให้แก่สามีภรรยา ให้แก่ ครอบครัว ให้แก่ลูกหญิงลูกชายของตนเอง นอกจากนั้นไม่ให้ กลัวหมด กลัวเปลือง กลัวสิ้นไป นี่ให้กลัวหมด กลัวสิ้นอย่างนี้ พวกที่เห็นกว้างออกไป ว่าเราให้ซึ่งกันและกัน ในสามี ภรรยา ในบุตรและธิดา ถ้าว่าให้สามี สามีก็ยินดีด้วย ให้ภรรยา ภรรยาก็ยินดีด้วย ถ้าให้แก่บุตรและธิดาๆ ก็ยินดีด้วย ถ้าจะ -๑๖๘-
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More