การให้และบทบาทในสังคม : หน้า 178/220

บิล ธิรา จา ไม่ให้ เห็นว่าจะมากเกินไป ให้เพียงเท่านั้นก็ได้ประโยชน์ เหมือนกันแต่ว่าแคบ ทางพุทธศาสนายินดีในการให้กว้างๆ ทางโลกล่ะก็ดุจ เดียวกัน ถ้าให้กว้างๆ ออกไป จะเป็นชาวนาก็กว้างขวาง จะ เป็นชาวสวนก็กว้างขวาง จะเป็นพ่อค้าแม่ค้าก็กว้างขวาง จะ เป็นคนพลเรือนใดๆ ก็กว้างขวาง ยิ่งคนปกครองก็ยิ่งกว้าง ขวางออกไป จำเป็นต้องให้กว้างออกไปทีเดียว ชื่อเสียงก็ กว้างออกไป หน้าที่ก็กว้างออกไป การให้นั่นแหละเป็นข้อสำคัญนัก ไม่ต้องไปขอไปร้องใคร ทำอะไรสำเร็จหมดด้วยการให้ แต่ว่าต้องฉลาดให้ ถ้าโง่ให้ ยิ่งจนใหญ่ ถ้าฉลาดให้ยิ่งให้ยิ่งรวยใหญ่ มันเป็นอย่างนี้ ต้องฉลาดให้อย่างนี้ เพราะฉะนั้น ทานญ จ ทานเป็นวัตถุสําคัญสําหรับ สงเคราะห์ซึ่งกันและกัน -๑๗๐- สังคหวัตถุ ๒๔ ธันวาคม พ.ศ.๒๔๙๗