การค้าขายและการพึ่งบุญ : หน้า 133/220

ถ้าไปค้าขายติดขัดขึ้น ก็ขอให้บุญช่วยนึกถึงบุญตรง กลางดวงธรรมนั้น ถ้าว่ามีอุปสรรคเข้ามาแทรกแซงอย่างใดอย่างหนึ่ง มี ผู้มารุกรานเบียดเบียนประการใด ก็ขอให้บุญช่วย สิ่งอื่นช่วยไม่ได้ ไม่ต้องไปขอร้องให้ใครมาช่วย ให้ เอาใจไปหยุดอยู่ศูนย์กลางตรงบุญนั่นแหละ หยุดอยู่นิ่งอยู่ อย่างนั้น บุญเป็นช่วยได้แน่นอน โดยไม่ต้องสงสัย พระสิทธัตถราชกุมารทรงบำเพ็ญบารมีอยู่ที่ต้นศรี มหาโพธิ์ ขณะบำเพ็ญ พอถูกส่วนจะได้ตรัสรู้เป็นพระสัมมา สัมพุทธเจ้าแล้ว พญามารทราบเหตุสะดุ้งพริบทีเดียว ครั้งแรก ออกแสวงหาโพธิญาณใหม่ๆ ปัญจวัคคีย์ได้ ตามปฏิบัติอยู่และเมื่อเขาเหล่านั้นเห็นว่าเราเป็นผู้ประพฤติเลว ปฏิบัติไม่ถูกร่องรอยความเป็นพระพุทธเจ้า ตามประเพณี โบราณกาลมา จึงได้เลิกปฏิบัติในเราเสีย ทอดทิ้งให้อยู่แต่ผู้ เดียว แต่เทวดาก็ยังพิทักษ์รักษาเราอยู่ เมื่อมารมาผจญครั้งนี้ พวกเทวดาเหล่านั้นหนีไปหมด ไปอยู่ที่ขอบปากจักรวาลเสียสิ้น เพราะความเกรงกลัวในพญา มาร -๑๒๕-