การสละสิ่งทั้งห้าเพื่อเข้าถึงสุขอันไพบูลย์ วิสุทธิวาจา 3 หน้า 150
หน้าที่ 150 / 220

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงการสละสิ่งทั้งห้าเพื่อประสบกับความสุขอันไพบูลย์ในระดับที่สูงขึ้น โดยเฉพาะการรักษาศีลและการเจริญฌานในทางธรรม เพื่อให้บรรลุถึงจุดสูงสุดของความสุขในชั้นพรหม รวมถึงแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการรักษาศีลและการเจริญฌานในกระบวนการนี้ โดยมีการอธิบายถึงชั้นต่าง ๆ ของความสุขที่ถูกต้องตามธรรม.

หัวข้อประเด็น

-การสละสิ่งทั้งห้า
-ความสุขในฌาน
-การรักษาศีล
-การบรรลุถึงพรหม
-ความสำคัญของสมาธิ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

บิล ธิรา จา ออกจากภพ ๓ ไม่ได้ ออกจากกามไม่ได้ เพราะสละละสิ่ง ทั้ง ๕ ไม่ได้ ถ้าสละละสิ่งทั้งห้าอันเป็นสุขน้อยนี้เสียได้แล้ว เมื่อสละ ละสิ่งทั้งห้าเสียได้แล้ว จะได้ประสบสุขอันไพบูลย์ ต้องประสบ สุขอันไพบูลย์แท้ๆ อันไพบูลย์ยิ่งๆ ขึ้นไป ละของมนุษย์ได้แล้ว ต้องไปติดอยู่ในชั้นจาตุมหาราช ของทิพย์อีก ก็ต้องติดอยู่แบบเดียวกัน รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ก็ได้ชื่อว่า ละไม่ได้ เพราะของเป็นทิพย์เสียอีก ละชั้นจาตุมหาราชก็จะไปติดชั้นดาวดึงส์อีก ชั้นดาวดึงส์ ก็ปล่อยเสียอีก ละเสียอีก จะเข้าถึงยามา ดุสิต นิมมานรดี ปรนิมมิตวสวัตตี ละได้ทั้งหมดนี้ ใครอุตส่าห์พยายามรักษาศีล มั่นจริง เมื่อสละพวกนี้ได้แล้ว ทำศีลให้มั่นขึ้น ศีลมั่นแล้วเจริญเป็นทางสมาบัติทีเดียว ให้เข้าสู่รูปฌาน ทั้ง ๔ ให้ได้ คือ ปฐมฌาน ทุติยฌาน ตติยฌาน จตุตถฌาน จะได้ไปรับสุขยิ่งใหญ่ไพศาลไปกว่านี้และยิ่งไปกว่านั้น เมื่อเข้าถึงฌานทั้งสี่ แตกกายทําลายขันธ์ ก็ได้ไปบังเกิด ในพรหม ๑๖ ชั้น ได้รับความสุขยิ่งขึ้นไปเป็นชั้นๆ จนกระทั่งถึง -๑๔๒-
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More