0 ครั้ง
เนื้อหานี้พูดถึงความสุขที่เกิดจากการปราศจากความกำหนัดยินดีในโลก รวมถึงการพัฒนาตนเองให้ไกลจากความกำหนัด เพื่อค้นหาความสงบสุขที่แท้จริง โดยระบุถึงประสบการณ์ของภิกษุสามเณรที่พยายามหลีกเลี่ยงความกำหนัดในรูปแบบต่างๆ เช่นการอยู่ในวัด ซึ่งช่วยให้มีความสุขได้บ้าง คนที่มีประสบการณ์นี้ก็กล่าวว่าสบายใจและได้พบกับสุขที่แท้จริง แต่ยังคงมีความกำหนัดในโลกที่ต้องการการปล่อยวางอย่างเต็มที่ เช่นเดียวกับท่านอรูปพรหมที่ยังมีความผูกพันในรูปภพ
-ความสุขที่แท้จริง
-การพัฒนาตนเอง
-การปล่อยวาง
-ประสบการณ์ของภิกษุสามเณร
-อรูปพรหม