ก้าวพ้นกาม...เป็นสุข วิสุทธิวาจา 3 หน้า 158
หน้าที่ 158 / 220

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้พูดถึงความสุขที่เกิดจากการปราศจากความกำหนัดยินดีในโลก รวมถึงการพัฒนาตนเองให้ไกลจากความกำหนัด เพื่อค้นหาความสงบสุขที่แท้จริง โดยระบุถึงประสบการณ์ของภิกษุสามเณรที่พยายามหลีกเลี่ยงความกำหนัดในรูปแบบต่างๆ เช่นการอยู่ในวัด ซึ่งช่วยให้มีความสุขได้บ้าง คนที่มีประสบการณ์นี้ก็กล่าวว่าสบายใจและได้พบกับสุขที่แท้จริง แต่ยังคงมีความกำหนัดในโลกที่ต้องการการปล่อยวางอย่างเต็มที่ เช่นเดียวกับท่านอรูปพรหมที่ยังมีความผูกพันในรูปภพ

หัวข้อประเด็น

-ความสุขที่แท้จริง
-การพัฒนาตนเอง
-การปล่อยวาง
-ประสบการณ์ของภิกษุสามเณร
-อรูปพรหม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

บิล ธิรา จา ๖๒ ก้าวพ้นกาม...เป็นสุข ปราศจากความกำหนัดยินดีเสียได้ เป็นสุขในโลก ถ้าว่าปราศจากชั่วคราว เหมือนกับที่แก้กันมาแล้วนี้ เหมือนอย่างคุ้มครองกันมาแล้วนี้ อย่างชนิดนั้นไม่เรียกว่า ปราศจากความกำหนัดยินดี แต่อยู่ในความกำหนัดยินดี จม อยู่ในความกำหนัดยินดี ปราศจากความกำหนัดยินดีเสีย ชั่วคราวเช่นนี้ ก็เป็นสุขพอใช้เหมือนกัน เราได้พบแล้วอย่างนี้แหละ บางคนก็ว่าสบายจริงอยู่ กับวัดวาสบายจริง ไกลจากความกำหนัดยินดี ภิกษุสามเณรก็ สบายจริง มันไกลจากความกำหนัดยินดี ถ้าว่ามันปราศจากจริงๆ ปราศจากความกำหนัดยินดี จริงๆ ก็เป็นสุขในโลกทีเดียว เหมือนกับท่านอรูปพรหม อรูป- พรหมท่านเหล่านั้นยังกำหนัดยินดี ปราศจากความความกำหนัด ยินดีในกามภพจริงๆ แต่ทว่า ยังกำหนัดยินดีในรูปภพ อรูป -๑๕๐-
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More