กิจกรรมฝึกสมาธิและความเคารพในเด็ก : หน้า 77/144

ดวงดาวส่วนนี้ไปเรื่อย ๆ ก็ทำตามได้อย่างง่าย ๆ เมื่อตพระอาจารย์ถามผลกการปฏิบัติธรรม มี คนนอวา สบายเหมือนได้รับเห็นดาวกันวันหน้า บางคนบอกว่า เหมือนเมื่อมีตัวเอง อยู่ตรงนี้เลย หลังจากนั้นพระอาจารย์ก็ปลายด้วยเรื่องพระคุณพ่อแม่ เลิกกิจกรรมแล้ว มีคุณแม่พาลูกสาวมาขอพร บอกว่าถเป็นโรคลมชัก พระอาจารย์เลยให้ นึกถึงความดีที่ทำมา และสวดให้พร เขานิปลื้มขนาดร้องให้เลยทีเดียว ภารกิจวันต่อมา ทีมงานกลับไปที่มหาวิทยาลัยเทคนิคเคลิกอีกครั้ง รอบนี้มีนักศึกษามหาวิทยาลัยและผู้ปกครองมาร่วมกิจกรรม จำนวน ๑๐๐ คน พระอาจารย์อธิบาย ถึงความสำคัญของสมาธิว่า ช่วยแก้ปัญหา การเรียนและชีวิตได้อย่างไร หลังจากนั้นนำมัสสิก ๕๕ นาที ส่วนใหญ่อีกประสบการณ์ที่มีมีคนกล่าวว่า นั่งไปสักพักรู้สึกตัวยายแล้วก็ลง เขาทำผิดหรือไม่ ส่วนอีกคนบอกว่า นั่งแล้วเห็นแสงสว่างภายใน มีความสุข แล้วเลิกท้ายไปเป็นความมิดเทน เขาทำผิดไหม ต้องทำอย่างไรต่อ ควันนี้ ไปจัดกิจกรรมที่ศูนย์โยคะ มีคนเข้าร่วมกิจกรรม ๑๐ คน ส่วนใหญ่หน้าตาเครียด พระอาจารย์นั่งนานถึง ๑ ชั่วโมง ผู้หญิงคนหนึ่งบอกว่า รู้สึกว่าตัวยายไป เมื่อเลิกนั่งแล้ว พวกเขาขอใหพระอาจารย์สวดให้พรด้วย ๑๑ วันต่อมาเป็นกิจกรรมที่โรงเรียนไซอนโบลิวาร์ ซึ่งจัดขึ้นเป็นปีที่ ๑ แล้ว รอบแรกเป็นรอบของนักเรียนประถม ๑๐๐ คน บรรยากาศในโรงเรียนนี้เป็นบรรยากาศ เด็ก ๆ มีแยกกันตอบคำถามเรื่องสมาธิพระอาจารย์นำด้วยความระมัดระวังอีกครั้ง รอบต่อไปเป็นเด็กมัธยมปลายและผู้ปกครอง ทั้งหมดมีประมาณ ๘๐ คน ที่น่าแปลคือเด็ก ดูหน้าตาไม่ค่อยชิน แถมผู้ปกครองยังขอให้พระอาจารย์ช่วยสอนเรื่องความเคารพด้วย รอบนี้สมาธิ ๓๐ นาที บรรยากาศเงียบ ตั้งใจกันดี ส่วนใหญ่มองดูผ่อนคลาย หลายคน รู้สึกตัวหาย ใต้ลาว ตัวเอง เมื่อพระอาจารย์ถามว่าใครเห็นดวงดาวที่อยู่ในท้องบ้าง ก็มีบ้างเกินครึ่ง เรียกว่าไม่ธรรมดาที่เดียว วันนี้ พระอาจารย์สอนเรื่องความเคารพ ว่ามาจากการมองเห็นความดีของผู้อื่น เริ่มต้นจาก การเรียนรู้ที่จะเคารพตนเองให้เป็น ด้วยการสร้างความดีให้เกิดขึ้นในตัว เด็กกลุ่มนี้ตั้งใจฟังมาก