ข้อความต้นฉบับในหน้า
คนเข้าวัดต้องหนักแน่นในธรรม
ในฐานะที่เราเป็นคนเข้าวัดปฏิบัติธรรม ไม่ว่าจะมีเรื่องใดมาทดสอบกระทบทั้ง มักสลากปฏิบัติอยู่ว่า “ทุกอย่างที่คิด ทุกสิ่งที่ทำ ทุกคำที่พูด จงถือหลักราชของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้มัน” นั่นคือ ถือความถูกต้องเป็นใหญ่ ไม่ใช่อารมณ์เป็นใหญ่ ดังนั้น เวลาที่มีปัญหากระทบกระทั่งกับใคร เราต้องเอาหลักวิชาเป็นตัวตั้ง อย่างเอาอารมณ์เป็นตัวตั้ง ถ้าเราใช้อารมณ์กับใคร ถือว่าเสียศักดิ์ศรีของคนเข้าวัด
สำหรับโครงการเดินดงคีงธรรมมมัยประนี้ปีนี้ (พุทธศักราช ๒๕๕๔) มีพระเดินดงค์ ๑๐๓๐ รูป ผ่าน ๙ จังหวัด เป็นระยะทาง ๔๘๕ กิโลเมตร ใช้เวลาทั้งหมด ๓๐ วัน จึงเสร็จสิ้น
ในช่วง ๓ วันสุดท้ายที่เราเดินกลับวัดพระธรรมกายโดยผ่านกรุงเทพมหานคร ซึ่งทำให้เกิดประเด็นวิพากษ์วิจารณ์ในแง่ลบอย่างมากมาย ทำให้มีทั้งผู้ทรงภูมิ มีผู้ปรารถนาดีต่อพระพุทธศาสนาออกมาให้ความคิดเห็นกันมากมาย โดยเฉพาะประเด็นว่า ดูดคีออะไร การเดินผ่านเมืองนี้เป็นการดูดคีหรือไม่
ดูดคีคืออะไร
ดูดคี คือ หลักการฝึกกำจัดกลโลอย่างเข้มข้นของพระภิกษุในพระพุทธศาสนา ซึ่งมีอยู่ทั้งหมด ๑๓ วิธี ด้วยกัน ได้แก่
๑) ถือผ้าบังสุกเป็นวัตร
๒) ถือผ้ไตรจีวรเป็นวัตร
๓) ถือภบุบาตขาดเป็นวัตร
๔) ถือภบุบาตตามลำดับบ้านเป็นวัตร
๕) ถือภฉันในอาสนะเดียวเป็นวัตร
๖) ถือภฉันในบาตเป็นวัตร
๗) ถือภาหัตถีที่ถวายภายหลังเป็นวัตร
๘) ถือภอูปเป็นวัตร
๙) ถือภอุโบสถไมเป็นวัตร
๑๐) ถือภอยู่อบาแจ้งเป็นวัตร
๑๑) ถือภอยู่อุโบสถไมเป็นวัตร
๑๒) ถือภอยูในเสนาสนะที่เขาจัดไว้ให้เป็นวัตร
๑๓) ถือภนั่งเป็นวัตร (ยืน เดิน นั่ง ไม่นอน)
มกราคม ๒๕๕๕ อยู่ในบุญ ๘๓