การปฏิบัติธรรมและการมีสติในชีวิต : หน้า 97/144

ไปแล้ว ดังนั้นเพื่อไม่ให้เสียสายตาที่ตั้งไว้ ผมคิดว่าน่าจะรับบอสนีดกว่ากว่า ถ้ามยังคงอยู่เป็น มาราวาส สิ ล 01 ของผมคงต้องขาดแน่เลย คราวนี้หลวงพ่อเริ่มเกิดความเป็นห่วงเขาขึ้นมา เขาเองก็เริ่มดูรั้วแล้ว ฉะนั้นช่วยประคับ ประคองกันไป และให้ความดูแลอย่างใกล้ชิดขึ้น ในที่สุดเขาก็ได้ไปบวชและไปอยู่ทางภาคใต้ สำหรับผู้ที่ตั้งสัจจะฐานที่จะรักษาศีล ๘ ตลอดชีวิต และสามารถทำได้ จะได้บุญมหาศาล ตั้งแต่ เนกขัมบารมี ศีลบารมี วิริยบารมี ปันติบารมี เรียกว่า กาวดบุญบาเสียงมากมาย ส่วนเจ้าคนที่บอกว่าไม่มาหลวงตังค์ก็เสียศีล ๘ ตลอดชีวิตนั้น ตอนนี้เลี้ยงลูกเสียแล้ว จนเดี๋ยวนี้ยังไม่กล้าพบหลวงพอเลย คงจะกลัวหลวงพอถาม แต่ทาพบกันจริง ๆ หลวงพ่อก็ลง ไปไม่ไปมอะไรเขาหรอก ตอนนี้เข้าไปอยู่ที่จันทบุรี ยังอุตสาหมื่นใจสานะมาเจ้ามาทำให้ดี แต่บ่าวบาไงก็จะหลบวาบหลวงพ่อมางม เพราะกลัวหลวงพ่อมากมายอย่างที่ผ่านมาแล้วนะคุณ่า ตอนนี้เลิกบ้าแล้ว เพราะไม่ได้เอา เลิกนึกไม่เอา ต้องเอาในดี ๆ " ดังนั้น การที่จะทำสิ่งใดก็ได้ตาม จึงบั้งได้และเสีย เราต้องรู้จักที่จะประมาณให้ดี มีนั่นจะทำให้เสียงาน คนเราจึงต้องมีพร้อมทั้งสติและปัญญาอย่างสมดุลกัน หากมีแต่ปัญญาแต่ ขาดสติบ่นว่าประมาณ หรือมีสติแต่ขาดปัญญาจะเป็นพวกที่แง่มากเกินไป หลวงพ่อมีตัวอย่างของผู้ที่มีสติเกินกว่าปัญญาอยู่เรื่องหนึ่ง เรื่องนี้หลวงพ่อไปเห็นบ่ืมือ ตอนเรียนอยู่ชั้น ม.7-ม.8 มีอาจารย์อยู่ท่านหนึ่ง ความที่ท่านเรียนวิชาเกี่ยวกับแปลคีรียม อย่างทะลุปรุโปร่ง ท่านจึงกลัวเชื้อโรคมาก จนกระทั่งแทบจะไม่ได้กินไม่ได้ฉันคนปกติ วันหนึ่งท่านไปซื้อกล้วยหอมมาจากตลาด ลูกโตหล่อยสวยเชียวล่ะ เมื่อปอกกล้วยเสร็จ ท่านจะยังไม่กิน แต่จะต้องเอากล้วยที่ปอกแล้วมาแช่น้ำทับทีมเสียก่อน แล้วจับค่อยนำน้ำกิน กลัวเมื่อเอาไปเท่านี้ก็หมดอร่อยเสียแล้ว โท...ท่านก็กินกันไปได้ อย่างนี้เรียกว่ารังเกียจมากเกินไป เป็นประเภท สติล้ำเกิน มีปัญญาเท่าไรก็ไม่สามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้เต็มที่ พวกเราก็เช่นกัน ให้สำรวจตัวเองด้วย ก่อนที่จะทำอะไรครั้งใดให้เรากำตัวเองก่อนว่าที่เราเห็นน้องพี่จะทำได้เนี่ย มีช่องทางเสียอย่างไรบ้าง เพราะทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีได้และทางเสีย ถ้าสารดูเห็นว่ามีแต่ทางเสีย ก็คงไม่กล้าทำ เพราะแสดงว่าเราชักจะหน้ามิดดำมืดมแล้ว เห็นแต่ได้ฝ่ายเดียว