การภาวนาเพื่อสร้างสติและความสุข : หน้า 112/144

ผมมีใจที่มีคุณสามารถทำได้เหมือนผม ก็เลยบอกอีกคนหนึ่ง ชื่ออุนนี่เป็นสมิลิ พอลอน เขาไปแล้ว วันรุ่งขึ้นก็ถามเขาว่าเป็นอย่างไรบ้าง เขาบอกว่า "หนเมื่อยมาก รู้สึกอึดอัดมาก" ผมเลยถามกลับไปว่า "นับตามลมหายใจหรือเปล่า" เขาตอบว่า "ใช่" ผมเลยบอกเขาไปว่า "ไม่ต้องนับตามลมหายใจ ให้หายใจเลย ฯ" วันที่สองนั้นไปวันหนึ่งเพราะเป็นวันหยุด พอวันที่สามเขาก็มาหาผมตั้งแต่เช้าเลย แล้วบอกผมว่า "เมื่อคืนหนูนั่งและภาวนาไปสักหนึ่งก็เงียบงั้นไปเลย รูสึกเบา เริง เขาเบา ลม สบาย คุณแม่ก็ยิหนูหยุน หนูก็ไม่ไดเลย ต้องเรียกตั้งหลายครั้งว่าหนูจะได้ยิน" ผมฟังแล้วรู้สึกดีมาก พอได้ ๒ คนแล้ว ผมกลับมาที่ร้านที่อยู่ตรง กม. ๘ แล้วชาวน้อง ๆ ที่มาทตามวันแรกไม่มีใครทำเลย ผมตั้งรางวัลว่า ถ้าใครท้องได้ ๕๐๐ ครั้ง จะให้ ๕๐ บาท ปรากฏว่าคนก็ทำได้ และรู้สึกตัวโล่ง เบา สบาย โดยมีคนทำได้ ๓ คน ชื่อบักบี้ พอทำได้บรรลุมีความสุขมากๆ พอให้รางวัล แทนที่เขาจะอยากได้ แต่เขากลับนำเงินนั้นไปยอดใส่ทำบุญ ตอนนี้รวมเป็น ๔ คนแล้ว คนอื่น ๆ ก็มีอยากทำเพราะว่าทำง่าย จากที่ปกติแล้วทุกคนจะนับแล้วก็แค่ ยง แต่พอถาม อะระหัง แล้วทุกคนก็พูดวาเพราะ จนทำให้ลูกค้าซื้อขนมฝาก มีให้ทุกวัน เป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อว่า เราเป็นมวล ทำงาน ๒ ชั้วโมง ก็สามารถบรรจุรวมได้อย่างที่หลวงพ่อเคยบอกไว้ว่า "ไม่ให้เราเอาสมาหายใจทิ้งไปฟรี ๆ แต่ให้เอาอยู่กับธรรมะ ผมใช้เทคนิคเพิ่มการนับตัวเลขเข้าไปในการภาวนา สัมมา อะระหัง ๑, สัมมา อะระหัง ๒..." ถ้าเราเผลอสิบปีไปก็ให้กลับไปนับ ๑ ใหม่ ไม่ได้สำคัญที่ตัวเลข แต่ตัวเลขจะบ่งบอกว่า "ใจเราหลุดไปไกลแค่ไหน แล้วเรากลับมานับบ่อยแต่ไหน ถ้าทุกคนได้ทำอย่างนี้ ผมคิดว่า สิ่งที่หลวงพ่อบอกไว้ว่า สติสัมสุขจะเกิดขึ้นนั้น สามารถเกิดขึ้นได้จริง ๆ ครับ