ความหลากหลายของพระพุทธศาสนา พระพุทธศาสนามหายาน: เหตุใดคำสอนของพระพุทธเจ้าจึงมีความหลากหลาย (1) หน้า 14
หน้าที่ 14 / 38

สรุปเนื้อหา

พระพุทธศาสนายังมีความหลากหลายแบ่งเป็นเถรวาทและมหายาน ซึ่งมีความแตกต่างกันในมุมมองการบรรลุธรรมและวิธีการปฏิบัติ อย่างเช่น พระพุทธศาสนาหายนยานมองว่าการบรรลุธรรมเหนือกว่าต้องอาศัยการบวชและการปฏิบัติธรรมพิเศษ ในขณะที่มหายานไม่กำหนดให้ต้องบวชเพื่อบรรลุธรรมที่สูงกว่า นอกจากนี้ ชื่อ “พระพุทธศาสนาหายนาน” ยังมีความหมายเชิงดูแคลนและถูกเรียกใหม่ว่า “พระพุทธศาสนาเถรวาท” แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างในมุมมองทางประวัติศาสตร์

หัวข้อประเด็น

- ความแตกต่างระหว่างเถรวาทและมหายาน
- การบรรลุธรรมในพระพุทธศาสนา
- ความหมายของคำว่าอรหันต์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

พระพุทธศาสนาหมายความว่าเหตุใดคำสอนของพระพุทธเจ้ามีความหลากหลาย Mahāyāna Buddhism: Reasons for Diversity in the Buddha’s Teachings อาจารย์: โดยหลักๆ แล้วไม่ผิด แต่ต้องการขออธิบายเพิ่มเติมสักเล็กน้อย “พระพุทธศาสนาหายนยาน” ในปัจจุบันนี้ผู้นับถืออยู่ในประเทศสิงคโปร์ ไทย กัมพูชา เมียนมา ลาว เป็นต้น ส่วน “พระพุทธศาสนาหายาน” เป็นพระพุทธศาสนารูปแบบใหม่ที่เกิดขึ้นหลัง “พระพุทธศาสนาหายนยาน” กว่า 500 ปี ปัจจุบันนี้ผู้นับถืออยู่ในเอเชียตะวันออก เช่น ประเทศจีน คาบสมุทรเกาหลี ญี่ปุ่น เป็นต้น สำหรับความแตกต่างที่เด่นชัดที่สุดของbothฝ้า คือ “พระพุทธศาสนาหายนาน” มีความคิดเห็นว่าผู้ที่จะสามารถบรรลุธรรมได้ จะต้องออกบวชและปฏิบัติธรรมเป็นพิเศษเท่านั้น แต่สำหรับ “พระพุทธศาสนาหายาน” แม่จะเป็นคุจัสก์ คำว่านบรรลุธรรมได้ในเดียวนั้น และที่สำคัญการบรรลุธรรมนี้มีความสูงกว่าสำหรับ“พระพุทธศาสนาหายนาน” นัก ชื่อเรียก “พระพุทธศาสนาหายนาน” นี้ เป็นชื่อเรียกจากทางฝังหมายานในเชิงดูแคลน ดังนั้นในปัจจุบันจึงเปลี่ยนมาเรียกว่า “พระพุทธศาสนาเถรวาท” แทน แต่อย่างไรก็ดตาม “พระพุทธศาสนาเถรวาท” กับพระพุทธศาสนาดั้งเดิมในอดีต มีสิ่งแตกต่างกันอยู่มากดังนั้นสำหรับพระพุทธศาสนาดั้งเดิมในยุคของพระศากยมูรี ⁽16⁾ ผู้แปล: แม้การบรรลุธรรมจะเป็นระดับขั้น ตั้งแต่พระโสดาบันไปถึงพระอรหันต์ ซึ่งแน่นอนว่าคุฬัสผู้ครองเรือนย่อมสามารถบรรลุธรรมในขั้นต้นเช่น พระโสดาบัน เป็นต้นได้ แต่การบรรลุธรรมในนี้ ผู้เขียนหมายถึงการบรรลุขั้นสูงสุด โดยที่การบรรลุขั้นสูงสุดของ “พระพุทธศาสนาหายนาน” คือ การบรรลุอรหันต์สมบูรณ์เป็นพระอรหันต์ ส่วนการบรรลุธรรมขั้นสูงสุดของ “พระพุทธศาสนาหายาน” คือ การบรรลุอรหันต์สมบูรณ์เป็นพระอรหันต์ ส่วนการบรรลุธรรมขั้นสูงสุดของ “พระพุทธศาสนาหายาน” คือ การบรรลุอรหันต์สมบูรณ์เป็นพระอรหันต์ ซึ่งคำว่า “อรหันต์” ก็หมายถึงผู้ที่สิ้นกิเลสขจัดกิเลสแล้วและปราศจากกิเลสแล้ว ⁽17⁾ ผู้แปล: ภาษาญี่ปุ่นใช้คำว่า 上座部仏教 (jōzabu bukkyō)
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More