ธรรมธารา: การปฏิบัติธรรมและแนวคิดพระพุทธศาสนา : หน้า 21/38

ธรรมธารา วาสนาจิวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 6 ฉบับที่ 1 (ฉบับรวมที่ 10) ปี 2563 นักศึกษา : แล้วการปฏิบัติที่จำเป็นในการหยุดจรัสสงสารวัฏและเข้าถึงนิพพาน ที่เป็นรูปธรรมนันต้องทำอย่างไรครับ? อาจารย์ : สิ่งที่ทำให้เราต้องอยู่ในจรัสสงสารวัฏ คือ แรงขับเคลื่อนของ “กฎม” ซึ่งแรงขับเคลื่อนนี้ถูกสร้างขึ้นโดย “กัลลัส” นั่นเอง ดังนั้น การจัดเก็สให้หมดไปด้วยกำลังความสามารถของตนเองด้วยการปฏิบัติธรรมจึงถือเป็นเรื่องพื้นฐาน และเพื่อการนี้ เราจำเป็นจะต้องเข้าใจภาวะของใจอย่างถูกต้อง ด้วยการฝึกฝนอบรมใจให้รวมเป็นหนึ่ง และค่อยๆ ขจัดเก็สให้หมดสิ้นไป ดังนั้น การหลอกออกจากรูปแบบการดำเนินชีวิตของคุณสังกัดที่เคยเป็นมาสู่วิถีชีวิตที่ผ่อนบั้น การปฏิบัติธรรม กล่าวคือ การเข้าสู่วิถีชีวิตของนักบวชนั้นเอง สรุปความว่า จุดเด่นสำคัญที่เป็นลักษณะเฉพาะของ “พระพุทธ- ศานาของพระศากยพุทธเจ้า” คือ การไม่แสวงหาความช่วยเหลือจากอาณุภาพภายนอก แต่ว่าเป็น “การแสวงหาหนทางผ่านทุกข์ด้วยพลังกำลังของตนเอง” ดังนั้น“ตนจึงเป็นที่พึ่งของตนเอง” ขอให้สิ่งนี้อยู่ในใจก่อนในเบื้องต้น “พระพุทธศาสนาหมายาย” มีแนวคิดที่ว่า “อานุภาพเหนือธรรมชาติภายนอกเป็นที่พึ่งแห่งตน” อาจารย์ : ต่อจากนี้ เราจะลองมาดูถึงแนวคิดของ “พระพุทธ- ศานาของพระศากยพุทธเจ้า” กันบ้าง “พระพุทธศาสนาหมายาย” มีแนวคิดในเรื่อง 39 业 (go) เป็นคำแปลของคำว่า “กุฬมุ่” ในภาษาสันสกฤต หมายถึง “การกระทำ” หรือ “กิจกรรม” 40 ผู้แปล : ภาษาญี่ปุ่นใช้คำว่า 精神集中 (seishin shūchū)