สาระสำคัญพระธรรมเทศนา : หน้า 23/43

218 สาระสำคัญพระธรรมเทศนา พบพระพุทธศาสนา ไม่เข้าถึงพระรัตนตรัยอายนัก “ไม่รู้จัก ไม่เห็น ไม่ได้ ไม่เข้า ไม่ถึง ก็ได้ชื่อว่าไม่รู้จัก ไม่รู้จักก็ได้ชื่อว่า ไม่ได้ลิ้มรสศาสนา ถ้าไม่เข้าถึงพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ก็ไม่ได้ลิ้มรสศาสนา” รสชาติเป็นอย่างไร ? “พวกเข้าถึงถามดูก็ได้ เข้าถึงพุทธรัตนะรสชาติมันเป็นยังไง ก็ดูกายมนุษย์ นี้ซิ กายมนุษย์เป็นของหยาบ นั่นละเอียดนัก เข้าถึงพุทธรัตนะแล้วละก็ลืมเชียว ว่านี้ประเสริฐจริง ว่าอ้อ ..พวกเข้าถึงหยาบอย่างโน้น สู้ถึงละเอียดอย่างนี้ไม่ได้” “พระพุทธเจ้านั่นรู้ธรรม....พระองค์ตรัสเพื่อไม่ให้ตกลงไปในอบายภูมิ ๔ ประสงค์ทรงธรรมอันนั้นไว้ไม่ให้หายไป....ธรรมที่ประสงค์ตรงไปนั้นๆ รักษาไว้นั้น ปรากฏมาจนกระทั่งถึงบัดนี้ เมื่อไปถึงพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะเข้าแล้ว พระพุทธเจ้า อยู่ในสถานที่ใดๆ ไปทูลท่านก็ได้ ไปพูดกับท่านก็ได้ ไปในนิพพาน ก็ได้” “ถ้ามีหิริโอตตัปปะ ก็อายตัวเอง ไม่ถึงไม่ยอม นั่งกันหลังหักตายเลย ไม่เอา ล่ะ ถ้าไม่ถึงก็ตาย ไม่ได้ก็ตายแหล่ทีเดียว...เข้าถึงพุทธรัตนะ....พระธรรมรัตนะ.... พระสังฆรัตนะได้ นั่นแหละไม่เสียทีที่เกิดมาเป็นมนุษย์พบพุทธศาสนา” เข้าไม่ถึงพระรัตนตรัย สะดุ้งกลัวนัก เพราะไม่ได้เกื้อกูลในธรรมอันขาว เกื้อกูลในธรรม ดำอยู่ เข้าถึงแล้ว ใจอยู่กับธรรมเฉยๆ กิเลสตัณหา อำนาจทิฏฐิทำอะไรไม่ได้ ข่มเหงไม่ได้ ธรรมนี้เป็นความบริสุทธิ์ของศีล ต้องละอายสะดุ้งกลัว แก้ไขให้บริสุทธิ์เสีย นักปราชญ์ทั้ง หลายย่อมกล่าวว่า ตั้งอยู่ในธรรมอันประเสริฐ เป็น “เทวธรรม” ทีเดียว ไม่ใช่ของมนุษย์