ความสำคัญของการให้ตามพระมงคลเทพมุนี : หน้า 28/43

พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) 223 ๒. ปานํ ๓. วตถ์ ๔. ยานํ ๕. มาลา ๖. คนธ์ ๗. วิเลปน์ ๔. เสยฺย์ ๔. อาวสถ์ น้ำ ใครให้น้ำเวลาเขาขาด ย่อมมีอุปการะคุณต่อกันนัก ผ้าสำหรับนุ่งห่มใช้สอย ยานพาหนะ ต่อเท้าต่อมือต่อหนทางให้ทีเดียว ดอกไม้ทั้งหอมและไม่หอม โดยเฉพาะเวลาต้องการ ย่อมชอบใจนัก ของหอม เข้ามาใกล้ได้ชื่นอกชื่นใจ เครื่องลูบไล้ ให้เกิดชื่นอกชื่นใจ เย็นกายสบายใจ ที่นั่ง ที่นอน ที่พักอาศัย ๑๐. ที่เปย์ ประทีป ในที่มืดมีใครตามประทีปไฟให้ ย่อมเป็นที่รักใคร่ อยู่ในโลกต้องให้อย่างนี้ เขาจะยกย่องนับถือ เหมือนเป็นพ่อแม่ ที่ให้ลูกเรียกพ่อแม่ได้ การ ให้ จึงสูงอย่างนี้ “เราเป็นมนุษย์ยังไม่ถึงชาติสุดท้าย ต้องให้ ถ้าไม่ให้ ภายภาคหน้าจะกันดาร ไม่สมบูรณ์ ด้วยเครื่องกินเครื่องใช้ ถ้าว่าให้อยู่เนืองนิตย์ ไม่ขาดตกบกพร่อง ไม่ทุกข์ไม่ยากในระหว่างนั้นๆ พอใช้พอสอยทีเดียว เพราะการให้เป็นตัวสำคัญ อานิสงส์ของการให้ ท่านจึงวางเป็นตำรับตำราว่า ผู้ให้ข้าว ได้ชื่อว่าให้กำลัง ในที่นี้เน้นให้กำลังอย่างเดียว เกิดชาติภพใดจะมีกำลังไม่ขาดตก การให้โภชนาหารยังมีกล่าว ไว้ในที่อื่นว่า ให้อายุ วรรณะ สุขะ พละ ปฏิภาณ ผู้ให้ผ้าสำหรับนุ่งห่ม ได้ชื่อว่าให้ความสวยงาม เกิดชาติใด ภพใด ความสวยงามจะติดตัวไปด้วย เพราะสร้างความสวยงามไว้ ผู้ให้ยาน ชื่อว่าให้ความสุข ให้เครื่องอุปการะแก่การไปมา หรืออุปกรณ์ค่ารถ ค่าเรือ ให้สำเร็จแก่การไปมาได้ ผู้นั้นได้ ชื่อว่าให้ความสุขแท้ๆ ภพชาติต่อไป ความสุขต้องอยู่กับตัวในเรื่องยาน ผู้ให้ประทีป ชื่อว่าให้ดวงตา คือ ให้ไฟ ได้ชื่อว่าให้ดวงตา หรือให้ความเห็น เกิดชาติใดภพใด นัยน์ตาจะสมบูรณ์ดี ไม่ต้อง รักษาโรคตา ผู้ให้ของชอบใจ ย่อมได้ของชอบใจ ได้ชื่อว่าให้ความสมหวังของตัวทุกภพทุกชาติที่ ตัวให้ไว้ ต่อไปภาคหน้าจะเป็นของตัวแท้ๆ ผู้ให้ของเลิศ ย่อมได้ของเลิศ แล้วแต่วัตถุนั้น ๆ ในประเทศนั้นๆ นิยมกัน ผู้ให้ฐานะอันเลิศ ย่อมเข้าถึงฐานะอันเลิศ เช่น กษัตริย์ นายก ฯลฯ ให้ฐานะอันเลิศได้ เมื่อ ให้ก็ย่อมประสบกับฐานะอันเลิศนั้นเป็นชั้น ๆ ไป เราใช้เขาต้องให้ฐานะเขา ให้เขาเป็นหัวหน้างาน เราผู้ให้ ก็ได้ฐานะอันเลิศเช่นกัน