ชีวิตชาวนาและการข้ามน้ำข้ามทะเลสู่สยาม : หน้า 9/136

มีเงินพอ ชาวนาจะเช่าจิ๋วจากอำเภอใหญ่มาแสดงเป็น งานใหญ่ของหมูบาน ภาวะน้ำท่วม ภัยแล้งหลายปีติดต่อกัน และ ประชากรมีจำนวนมากจนไม่มีที่ดินดีๆ ไว้เพาะปลูก ชาวนาเตี้ยเอี๊ย จึงลงเรือสำเภาที่ซัวเถามุ่งหน้าสู่สยาม หนีชีวิตแร้นแค้น เพราะได้ยินคนที่กลับมาแล้วเล่า ให้ฟังว่า การทำมาหากินในเมืองสยามสะดวกสบาย แม้จะได้งานเล็กๆ น้อยๆ ทำ แต่ก็หาเงินง่ายกว่า เมืองจีน เพียงแต่กินอยู่เขียมหน่อยก็เอาตัวรอดได้ ของกินหน้าตาแปลกๆ ที่ไม่เคยมีใครเห็นมาก่อน ก็เริ่ม มีคนทำเดินเร่ขายในหมู่บ้านเตี้ยเอ๊ย ได้แก่ ไอศกรีม ลูกชิ้นปิ้ง กุ้งปิ้ง และทอดมัน หนุ่มจิวเฮียง แซ่เฮีย อายุ 19 ปี ไม่ได้เรียนหนังสือ และหัดเขียนอักษรจีนได้ไม่กี่ตัว แต่นึกอยากแสวงหา โชคลาภต่างแดนบ้าง จึงลาพ่อแม่ลงเรือสำเภาฝ่าฟัน อันตรายสารพันในทะเลจีนใต้ ทั้งโจรสลัดและคลื่นลม พายุ ถึงท่าเรือกรุงเทพฯ ในพ.ศ. 2472 ม CASE STUDY 8