เรื่องราวของน้ำป่า Case Study กฎแห่งกรรม เล่มที่ 7 หน้า 115
หน้าที่ 115 / 136

สรุปเนื้อหา

เรื่องราวเกี่ยวกับน้ำป่าที่เข้ามาท่วมบ้านปาน้อย ทำให้แม่และเด็กชายต้องต่อสู้กับสถานการณ์ที่ยากลำบาก ท่ามกลางความมืดและสายฝน โดยไม่มีใครสามารถช่วยได้ การสื่อสารขาดช่วง สิ่งที่เกิดขึ้นสร้างความตื่นตระหนกสำหรับทุกคนที่ต้องทำการช่วยเหลือตนเอง เมื่อทุกสิ่งถูกจำกัด และต้องรอความช่วยเหลือจากผู้ที่อยู่ห่างไกล

หัวข้อประเด็น

-น้ำป่าท่วม
-ความกลัวและการสูญเสีย
-การช่วยเหลือตนเอง
-การสื่อสารในสถานการณ์ฉุกเฉิน
-ความเข้มแข็งของจิตใจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เศษไม้ที่แม่และอ้าย ดองยืนอยูยุบยวบลง แม่กระโดดขึ้นคว้า กิ่งมะขามได้แต่ลื่น พ ม บ หลุดมือ ร่างร่วงหล่น ลงสายน้ำพร้อมอาย คองไปต่อหน้าต่อตา บ้านปาน้อย ปรีชาหันไปตะโกนเรียกนาขันคำที่ติดอยู่บนบ้านกับแม่ หลวงห่างออกไป 50 เมตร แต่เสียงฝนกลบเสียงตะโกน ของเขาหมด แล้วน้ำก็พัดพาเขาลอยไปติดต้นขนุนใน สวน.... ฟ้ามืด โลกมิด แม่ขันคำวิ่งวนมึนงงเหมือนคนหมดสติอยู่บนบ้าน ร้องขอความช่วยเหลือจากคนบนตลิ่งที่อยู่ห่างออกไป 50 เมตรเศษ นาทีนั้นไม่มีใครช่วยใครได้แล้ว มีแต่จะต้อง ช่วยชีวิตของตัวเอง การคมนาคมสื่อสารทุกอย่างถูกตัด ขาด ฟ้ามืดมัวด้วยสายฝนจนเฮลิคอปเตอร์ขึ้นลงไม่ได้ กระแสน้ำป่าเร็วและแรงมากท่วมสูง 5 เมตร หน่วยกู้ บ ASE STUDY 114
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More