ข้อความต้นฉบับในหน้า
คำร่วมบุญทอดกฐินครั้งแรก 820 บาทในพ.ศ. 2543
ต่อมาครั้งละ 500-1,000 บาทและทำบุญไม่เคยขาด
แม่ขันคำจะไปชวนเพื่อนแม่ค้าในตลาดทำด้วย คนละ
10-20 บาท แล้วยังปล่อยปลาดุกที่เลี้ยงไว้ขายลง
แม่น้ำเมยหมดตามคำขอร้องของสามเณรอีกด้วย
CV
บ
ระยะหลัง คองอยู่ในกระท่อมตามลำพังเป็นส่วน
ใหญ่เพราะผู้คนห่างหายไปตามกาลเวลา ไม่มีใครพาไป
ไหนเพราะรถเข็นใช้ไม่ได้ 4-5 ปีแล้ว ญาติพี่น้องส่ง
ข้าวให้กินเช้าและเย็น สภาพของเขาน่าสังเวช
จนสามเณรต้องกวาดกระต๊อบ และตัดเล็บให้ พอร่าง
กายและบ้านช่องสะอาดดีแล้ว คองก็จะปล่อยปลา
อาราธนาศีล 5 และนั่งสมาธิตามที่สามเณรสอน “มัน
เป็นกรรมของเรา อย่าคิดฆ่าตัวตายนะมันบาป ให้นึก
ถึงบุญและภาวนาสัมมา อรหัง”
คองทำสมาธิตามได้อารมณ์สบายและมีความ
สุขอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน สักพักหนึ่ง ด้วยแรงกรรม
เขากลับไปมีความรู้สึกเหมือนเดิม พอนานๆ เข้าไม่มีใคร
มาสอน เขาก็ลืมคำสอนไปเลย
ตั้งแต่ที่บ้านดูรายการธรรมะผ่านจานดาวเทียมได้
6 เดือน แม่ขันคำ เลิกฆ่ามดแมลง สมัยก่อนจะฆ่าเพราะ
ASE STUDY
104