ข้อความต้นฉบับในหน้า
เช่น โกปี ซึ่งเป็นกาแฟสดฮกเกี้ยน
พ.ศ. 2501 เทศบาลต้องการสร้างตลาดสดใหม่
เพราะตลาดสดเก่าเล็กสกปรก และต้องจุดตะเกียงขาย
ตอนกลางคืน ลูกชายคนที่ 2 ของอาม่าจึงย้ายไปขายหน้า
ร้านค้าร้านหนึ่งซึ่งบังเอิญเป็นญาติกับขนมไทยเจ้าหนึ่ง
ที่ย้ายแผงมาจากตลาดสดเช่นกัน รถเข็นขายบะหมี่อยู่
คนละฟากประตูร้านค้ากับแผงขนมไทยมี ขนมหม้อแกง
เปียกปูน ทองหยิบ ทองหยอด ข้าวเหนียวแก้ว ข้าว
เหนียวแดง ข้าวต้มมัด บ้าบิ่น สังขยาฟักทอง ฯลฯ รวม
20-30 อย่าง
อย่าง
ม
คนทำขนม เป็นหญิงสาวลูกครึ่งไทยจีน มีชีวิตที่
ยากลำบากมาตั้งแต่เด็ก เดิมอยู่ที่อ่าวลึก จังหวัดกระบี่
ในครอบครัวที่มีลูก 10 คน พ่อแม่มีอาชีพหาสัตว์น้ำ
มีกุ้ง หอย ปู ปลาขาย เธอเป็นลูกคนที่ 2 ต้องช่วยแม่
เลี้ยงน้อง จึงไม่ได้เรียนหนังสือ พออายุได้ 10 กว่าขวบ
แม่บอกว่าโตแล้วอย่าอยู่ในป่าเลย ให้ไปอยู่ตลาด
ม
กับญาติ ซึ่งเป็นพี่ชายของพ่อในอำเภอกันตัง
จังหวัดตรัง
แม้จะอยู่กับญาติผู้ใหญ่ แต่เธอก็ต้องทำงานแลก
เงินจึงจะได้กินข้าวในบ้าน ยามน้ำทะเลขึ้น น้ำจะมี
กฎแห่งกรรม 71