ชีวิตของอาม่า: การต่อสู้เพื่อครอบครัวในต่างแดน : หน้า 70/136

หนักเลี้ยงดูลูกๆตามลำพังด้วยการหาบเกลือเดินไปขาย วันละ 10 กว่ากิโลเมตร จึงจะได้เงินกินข้าว และตอง รับจ้างทํานาเพราะไม่มีที่ดินเป็นของตนเอง แม้ กรรมการหมู่บ้านในประเทศจีน จะตั้งกฎไม่ให้คนที่เป็น ภรรยาออกนอกประเทศเนื่องจากเกรงเชื้อ ม รงเชื้อสายของ ตระกูลจะหายสาบสูญไปก็ตาม แต่อาม่าก็ไม่อยากอยู่ เมืองจีนอีกต่อไปแล้วเพราะกลัวอดตาย ยอมข้ามน้ำข้าม ทะเลจีนใต้ฝ่าคลื่นลมพายุและอันตรายรอบด้านไปตั้ง ต้นใหม่ข้างหน้า ถึงจะรู้สึกกลัว แต่อาม่าก็สบายใจที่ กัปตันเรือสามารถพาเรือฝาพายุร้ายไปได้อย่างปลอดภัย จีนอพยพในเรือส่วนใหญ่เป็นพ่อค้า กรรมกร และ ชาวนา ชีวิตในทะเลยากลำบากมาก อามาเมาเรือและ อดข้าวเป็นวันๆ ต้องนั่งเรือข้ามวันข้ามคืน เป็นเวลา เกือบเดือนครึ่งกว่าเรือจะถึงท่าเรือกรุงเทพฯ ชีวิตใหม่ที่ตลาดพลู ฝั่งธนบุรี อาม่าต้องทำ ตัวเองให้เข้มแข็ง รับจ้างหาบนํ้าจากแม่นํ้าเจ้าพระยา สงตามบาน หาบละ 25 สตางค์ เก็บผักลอยตามน้ำ เจ้าพระยามาทำอาหาร ปลาทูตัวเดียวต้องแบ่งกันกิน 4 แม่ลูก แม่กินหัวปลา ลูกๆกินตัว อาม่าต้องเก็บเงิน มัธยัสถ์ ไม่มีเรื่องทำบุญทำทาน ไม่คุยเรื่องศาสนา กฎแห่งกรรม 69