บทเรียนชีวิตและการต่อสู้เพื่อการศึกษา : หน้า 76/136

หนีบแขนไปเรียน และรับบริจาคเสื้อผ้านักเรียน บางครั้ง ป่าต้องไปขอยืมเงินจากอาม่า หรือคนอื่นๆ หรือ แม้แต่ไปเชื่อพ่อค้าแม่ค้าเอาไว้ก่อนก็มี ครั้งหนึ่ง ป่าพาครอบครัวไปหายายของเด็กๆ ที่ อ่าวลึก จังหวัดกระบี่ ยายมีอาชีพจับปลาและทำหลุมถ่าน พอเห็นเขยและลูกหลานมา ยายสายหน้าบอกว่ามาอีก แล้วทั้งๆ ที่นานๆ จะไปหาสักครั้งหนึ่ง ยายบอกให้ไป เอาเงินที่น้าของเด็กๆ น้าบอกว่าเอาเงินเข้าธนาคารไป แล้ว จึงไม่มีเงินให้ เมื่อพึ่งญาติพี่น้องไม่ได้ ป่าจึงต้อง พาลูกๆ กลับตรังมือเปล่า พบลูกหมูตัวเล็กๆ ที่เลี้ยงไ ตัวเดียวหนัก 4-5 กิโลกรัม อดขาว 3 วัน พอเอา ข้าวให้กิน หมูร่าเริงขึ้นมาทันที ต่อมา ไม่อยากเลี้ยงมัน จึงยกให้คนอื่นไป ลูกๆ กำลังเรียน 8 คน ป่าจึงส่งค่าเทอมไม่ทัน ยอมเล่นการพนันทั้งๆที่ไม่ชอบเล่น เช่น ไพ่นกกระจอก ที่คนจีนชอบเล่นกัน ได้บ้างเสียบ้างเอาไปหมุนเป็นค่า เล่าเรียน มิฉะนั้น ลูกๆ จะไม่ได้สอบ โรงเรียนเก็บค่า เล่าเรียนเป็นเดือนๆละ 40 บาท เดือนไหนมีเงิน จะให้ ลูกคนโต 2 คนไปเรียน 1 เดือน ถ้าไม่มีเงิน ลูกต้อง จะออกจากโรงเรียน ป่าจึงไปเล่นไพ่นกกระจอกอีก ถ้า กฎแห่งกรรม 75 บ g