น้ำป่าฉับพลันในจังหวัดตาก เชียงใหม่และแม่ฮ่องสอน Case Study กฎแห่งกรรม เล่มที่ 7 หน้า 113
หน้าที่ 113 / 136

สรุปเนื้อหา

น้ำป่าฉับพลันในจังหวัดตาก เชียงใหม่ และแม่ฮ่องสอน ทำให้เกิดความเป็นห่วงในชุมชน ลูกๆ โทรศัพท์ถึงแม่เพื่อสอบถามความปลอดภัย แม่ขันคำเล่าถึงสถานการณ์ที่บ้านว่า น้ำไหลสูงถึงอกและมีซุงขวางเสาบ้าน ส่งผลให้เสาอาจพังทลายได้ ในการติดต่อสื่อสาร แม่ขันคำอยู่ในบ้าน และต้องอยู่ระวัง น้ำตัดเส้นทางเข้าหมู่บ้าน ทำให้การช่วยเหลือช้าลง ชุมชนเผชิญปัญหาหนักหน่วงและทุกคนต้องร่วมมือกันเพื่อความปลอดภัย ข้อมูลการเข้าชุมชนกันที่หมู่ 8 ถูกตัดขาดจากน้ำ และเพื่อนบ้านก็พยายามช่วยกันในสถานการณ์นี้

หัวข้อประเด็น

-น้ำป่า
-อุทกภัย
-ความช่วยเหลือในชุมชน
-การสื่อสารในสถานการณ์ฉุกเฉิน
-ผลกระทบต่อครอบครัว

ข้อความต้นฉบับในหน้า

น้ำป่าฉับพลันในพื้นที่จังหวัดตาก เชียงใหม่และ แม่ฮ่องสอน ลูกๆทุกคนเริ่มเป็นห่วงแม่ .. น้ำพุ่งสูงถึงระดับอกแล้ว เสียงเพื่อนบ้านห้ามว่า อย่าเข้าบ้าน แต่ด้วยความเป็นห่วงแม่หลวงแก่ๆบนบ้าน แม่ขันคำได้ร้องตอบเป็นเพลงให้กำลังใจตัวเองว่า “ไม่เป็นไร ฝนตกน้าตาไหลนอง...... โทรศัพท์รอบที่ 2 แม่เล่าให้ปรีเนตรฟังว่า “ซุงกำลังขวางเสาบ้าน จะทำให้เสาหักพังได้ เสาเยอะ มีทั้งเสาใหญ่บ้าง เล็กบ้าง มีเสาไหลมาหน้าบ้านหลัง อื่น....ยังขาวไหลไป 150 เมตรแล้ว” ' น้ำตัดเส้นทางเข้าบ้านโฮ่ง หมู่ 5 หมดทุกทาง จนลูกหลานที่หมู่ 8 ข้ามมาช่วยเหลือไม่ได้ จึงโทรศัพท์ ถึงแม่ขันคำ “เขาไม่ว่าง เก็บของอยู่” เสียงแม่หลวง พูด หลานสาวถามว่า “น้ำขึ้นเยอะไหม?” ' แมหลวงตอบวา “ขึ้นบันได 3-4 ขัน แลว” หลานสาวจึง บอกให้แม่หลวงรอ สภาพถนนที่ถูกสายน้ำตัดขาด คนไปรับ ส่วนเพื่อนบ้านว่ายในแอ่งน้ำข้างบ้านวนไป ASE STUDY 112
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More