การปล่อยปลาและการทำบุญ Case Study กฎแห่งกรรม เล่มที่ 7 หน้า 106
หน้าที่ 106 / 136

สรุปเนื้อหา

เรื่องราวเกี่ยวกับการตัดสินใจปล่อยปลาดุกและความคิดของแม่เกี่ยวกับการทำบุญ โดยแม่ขันคำมีความศรัทธาในธรรมะและการศึกษา โดยในเวลาว่างได้ภาวนาตามที่สามเณรสอนได้ ฤกษ์ดีในงานอุปสมบทของลูกชายทำให้แม่รู้สึกดีใจอย่างยิ่ง เรื่องนี้ส่งเสริมการทำความดีและเห็นอกเห็นใจผู้อื่น พร้อมกับทำบุญทุกวันเพื่อให้ชีวิตดีขึ้นและมีความหวังในสิ่งที่ดี การศึกษาสามัญของพระสงฆ์ทำให้แม่ประทับใจยิ่งขึ้น ทำให้เกิดการพัฒนาจิตใจจากการทำบุญผ่านการคารวะพระสงฆ์ในชีวิตประจำวัน

หัวข้อประเด็น

-การปล่อยปลา
-การทำบุญ
-ความศรัทธา
-ชีวิตสงฆ์
-กฎแห่งกรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ม เห็นว่ามันตัวเล็กและมาทำร้าย เลิกเลี้ยงปลาดุกขาย ต้อง เอามันไปปล่อยที่แม่น้ำเมย เพราะสามเณรบอกว่า “โยม แม่อยากรวยบนความลำบากของผู้อื่น เป็นการเอา เปรียบชีวิตของผู้อื่น มันเป็นบาป” เวลาว่าง แม่ขันคำจะ ภาวนาสัมมา อรหังตามที่สามเณรสอน ก่อนนอน จะภาวนาจนหลับไป และทำบุญกฐินทุกวัน โดยหยอด กระปุกวันละ 5-10 บาท และเกิดความศรัทธาในการ บวชของสามเณรมากขึ้นตั้งแต่รู้ว่าการศึกษาปริยัติธรรม สามัญก็มีวุฒิเหมือนทางโลก คือ ม.6 จนถึงปริญญาตรี ช่วงที่สามเณรบวชได้ 4 ปีแม่ขันคำมีโอกาสไป เยี่ยม 3 ครั้ง ครั้งสุดท้ายได้ถวายบาตรและผ้าไตรใน วาระที่สามเณรลูกชายอุปสมบทเป็นพระภิกษุเมื่อ วันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2547 ก่อนจะเดินทางกลับบ้าน น้อยริมห้วยแม่ระมาด แม่ขันคำน้ำตาไหลด้วยความปิติ ใจเมื่อได้ฟังพระลูกชายให้พรเป็นภาษาบาลี กฎแห่งกรรม 105
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More