ข้อความต้นฉบับในหน้า
คือ ขุนโสตะระศึกษากร และคุณ
ยายอาภรณ์ โสตะระ ไม่อยากให้
ลูกๆ 10 คนทำนา และอยากให้เรียน
หนังสือสูงๆ บ้านหลังนี้มีจุดเด่นตรง
ดอกไม้หน้าบ้านที่ใครๆ เรียกว่า
“บ้านดอกไม้” เพราะปลูกดอกไม้
พื้นบ้านสวยๆ นานาสีแน่นขนัด
บ
มีดอกบานชื่น ทั้งกลีบซ้อนและไม่ช้อน ดอกบานไม่รู้โรย
ดอกทานตะวัน และดอกเทียนหนาเหมือนดอกกุหลาบ
มีกลีบบางเบาซ้อนเป็นชั้นๆ หลังบ้าน เป็นสวนผลไม้
ม
'
2
นานาชนิด เช่น กล้วย มะมวง ออย นอยหนา มะพราว
ฝรั่ง ชมพู่ เป็นต้น
พ
ทุกเช้า คุณยายอาภรณ์ โสตะระจะทำอาหารใส่
บาตรโดยให้ลูกๆไปนั่งเฝ้าขันข้าวที่ต้นทางหน้าบ้าน
ส่วนคุณยายกำลังทำกับข้าวในครัว เพราะบ้านกับรั้วอยู่
ห่างกัน พอเสียงลูกๆ บอกว่า “แม่ พระมาแล้วๆ”
คุณยายจะบอกให้ลูกๆตักข้าวใส่บาตรไปก่อน ถ้ากับข้าว
สุกทัน ก็จะรีบเอามาใส่บาตรพร้อมกันทั้งแม่ลูก
คุณทวดพาคุณยายตักบาตรตั้งแต่คุณยายยังไม่
โกนจุก คุณยายจึงคุ้นกับการทำบุญตักบาตรจนกระทั่ง
กฎแห่งกรรม 37