อุทกภัยในแม่ระมาด : หน้า 107/136

O2B เวลาผ่านไปได้เดือนเศษ แสงฟ้าแลบแปลบ ปลาบ ร้องคำรณเกรี้ยวกราดสลับฟ้าผ่าลงมาอย่างโหด เหี้ยม น้ำเอ่อฝั่งตั้งแต่เย็นวันวานเพราะฝนตกไม่หยุด มา 4 วันแล้ว คนที่อยู่ตามริมห้วยได้ยินเสียงแม่ผีเสื้อ หรือผีน้ำดึกดำบรรพ์ร้องไห้ยามดึก ธรรมชาติกำลังจะลง โทษผู้ทำผิด ต้นไม้ใบหญ้าจะทับถมกันใต้น้ำตามความ เชื่อของคนทางเหนือ แต่ยังไม่มีใครเอะใจ...... เช้าตรู่ของวันที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2547 ท้องฟ้าฉ่ามัวไปด้วยน้ำฟ้าไม่มีแดด ฝนตกเบาลง สักพักหนึ่งตกหนาขึ้น เม็ดฝนหนาเท่าลูกเห็บจน ชาวบ้านไม่อยากโผล่พ้นชายคา กรมอุตุนิยมวิทยา และกรมวิทยุกรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย ออกคำสั่งด่วนที่สุดหลายครั้งว่าขณะนี้พายุโอทูบีจาก มหาสมุทรอินเดียกำลังแผ่อิทธิพลเข้ามาในพื้นที่ แม่ระมาดจะเกิดอุทกภัย ฝนตกหนักมากนานหลาย ชั่วโมงติดต่อกันเป็นวันเป็นคืน วันแรกวัดได้ 162 ม.ม. วันที่สอง อง 124.7 ม.ม. ปกติ เพียง 90 ม.ม.ก็ถือว่า หนักแล้ว น้ำในห้วยขึ้นสูง เทศบาลตำบลแม่ระมาด ASE STUDY 106