ชีวิตของแม่หลวงผู้เสียสละ Case Study กฎแห่งกรรม เล่มที่ 7 หน้า 93
หน้าที่ 93 / 136

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เล่าถึงชีวิตของแม่หลวงที่มีการอุทิศตนเพื่อลูกๆ หลังจากที่สามีได้จากไป โดยเน้นถึงความขยันขันแข็งในการทำงานและการสร้างความสัมพันธ์ในชุมชน แม่หลวงยังคงทำกิจกรรมในชีวิตประจำวันเช่นการทำสวน, ตกปลา และเลี้ยงดูลูกหลาน แม้อายุมากถึง 90 ปี แต่เธอยังคงรักและจดจำความทรงจำในอดีตได้อย่างชัดเจน แม้จะเริ่มหลงลืมแต่ความรักครอบครัวยังคงอยู่เสมอ เรื่องราวนี้สะท้อนถึงความสำคัญของครอบครัวและชุมชนในชีวิตคนไทย โดบไม่ทิ้งรากเหง้าและประเพณีท้องถิ่นเหมือนเช่นการทำบุญและการรักษาโรคที่สืบทอดกันมา.

หัวข้อประเด็น

-ชีวิตแม่หลวง
-การเลี้ยงดูครอบครัว
-การทำงานหนัก
-ความสำคัญของชุมชน
-รักษาโรคตามประเพณี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

แต่งงานมีลูก 6 คน ภายหลังสามีตาย ชาวบ้านยกย่อง เสมอญาติผู้ใหญ่เรียกว่าแม่หลวงอย่างคนทางเหนือ นาง เป็นคนขยัน ยามว่างสานกระบุงตะกร้าไว้หาบของ ตกปลาในลำห้วย และทำสวนกล้วย หน้าแล้ง จะเดิน ข้ามแม่น้ำเมยฝั่งแม่ระมาดไปเก็บของป่าในดงทึบของ พม่า ม รอบบ้านแม่หลวงตาแวดล้อมด้วยบ้านของลูก หลานอีก 4-5 หลังอยู่ห่างจากริมน้ำราว 100 เมตร สมัย ก่อนไม่มีรั้ว ทุกคนเดินเข้าออกได้รอบทิศ ตกเย็น ทุก บ้าน จะทำอาหารนำมาล้อมวงขันโตกกินร่วมกัน แม่ หลวงใส่บาตรวันพระ ไปวัดประจำหมู่บ้าน ทำบุญตาม กำลัง ใครเจ็บไข้ได้ป่วย ก็จะมีคาถาอาคมรักษา ด้วยการปลุกเสกน้ำมันมะพร้าวที่เคี่ยวจากเตาไฟแล้ว ทารอบๆ ขอบแผลแล้วเป่ามนตร์ ต่อแขนหักจนหาย มาเลิกทำสวนกล้วยเมื่ออายุ 60 ปี แต่ก็ยังติดบุหรี่ ที่สูบไว้ไล่ยุงในสวน ตกปลาในลำห้วย ปลูกตำลึงกับ ชะอมไว้หลังบ้านเก็บฝากลูกๆไปขายตลาด ไปไหน มาไหนเองตามลำพังได้ อายุ 90 ปี แม่หลวงตาไม่มี แรงออกไปตกปลาอีกต่อไป แม้จะเริ่มหลงลืม แต่ยัง จำลูกหลานทุกคนและเรื่องราวในอดีตได้เสมอ CASE STUDY 92
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More