ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - บาลีไวยกรณ์ วจีวิภาค สมาสและตัทธิต - หน้าที่ 143
ชนานํ สมโห ชนตา ประชุมแห่งชน ท.
ชื่อชนตา
[ ประชุม
แห่งชน ], สหายาน สมโห สหายตา ประชุม แห่งสหาย ท. ชื่อ
สหายตา [ ประชุมแห่งสหาย ].
ในฐานตัทธิต ลง อีย ปัจจัย อย่างนี้
มทนสฺส ฐานํ มทนีย์ ที่ตั้ง แห่งความเมา ชื่อ มานียะ
[ที่ตั้งแห่งความเมา ].
พนธนสุส ฐาน พนธนีย์ ที่ตั้ง แห่งความผูก ชื่อพันธนียะ
[ ที่ตั้งแห่งความผูก ].
โมจนสุส ฐาน โมจนีย์ ที่ตั้ง แห่งความแก้ ชื่อโมจนียะ
[ ที่ตั้งแห่งความแก้ ].
อีย, เอยย, ปัจจัย ๒ นี้ลงในอรรถ คือ อรห [ควร ] อย่างนี้
ทสฺสน์ อรหที่-ติ ทสฺสนีโย [ชนใด ย่อมควร ซึ่งความเห็น เหตุนั้น
[ ชนนั้น] ชื่อ ทัสสนียะ [ ผู้ควรซึ่งความเห็น หรือ น่าดู ]
ปูชน์ อรหที่-ติ ปูชเนยโย วา [ชนใด] ย่อมควรซึ่ง
บูชา เหตุนั้น [ ชนนั้น] ชื่อปูชนียะ ชื่อปูชเนยยะบ้าง [ผู้ควรซึ่งบูชา ]
ทุกขิณ อรหที่ติ ทุกขิเณยโย [ชนใดๆ ย่อมควร ซึ่งทักขิณา
เหตุนั้น [ ชนนั้น] ชื่อทักขิเณยยะ [ผู้ควรซึ่งทักขิณา]
ในสัททนีติว่า อีย ปัจจัย ลงในอรรถอันอื่นได้บ้าง อย่างนี้
อุปาทานาน หิต อุปาทานีย์ เกื้อกูล แก่อุปาทาน ท. ชื่อ