การพัฒนาความดีสู่พระอรหันต์ : หน้า 6/71

รวมพระธรรมนิเทศก ถ : พระราชภาวนาวิริย (ไชยบุญ ธรรมมชโย) 6 โสดาบัน คนดีระดับกายธรรมพระสกทาคามิ คนดีระดับกายธรรมพระอนาคามิ และคนดีระดับกายธรรมพระอรหันต์ นี่คือคนดีที่มีความดีเป็นชั้น 1 เข้าไป คนดูอย่างนี้ไม่เสี่ยง เพราะ เป็นคนที่พัฒนาความดีขึ้นไปตามลำดับ ละสังขารเครื่องผูก ขจัดโลภ โทสะ โมหะ กิเลส 3 ตระกูลนี้ให้บรรเทาบางไปเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงคนดีที่ แท้ จริงคือ กายธรรมพระอรหันต์ นี่คือคนดีที่แท้จริง เป็นเป้าหมายชีวิตของพวก เราทุกๆ คน การที่จะเข้าไปสู่กายธรรมอรหันต์ ซึ่งเป็นสุดยอดแห่งคนดีนี้ จะต้อง เอาใจหยุดไปที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของการไปสู่อดน- นิพพาน ทำให้หยุด นิ่งให้ถูกส่วน หยุดพอดี อย่าให้ถึงเกินไป แล้วก็อย่า ให้หย่อนเกินไป ติงเกินไปเป็นยังไง เมื่อเราเอาใจของเรามาตรีอยู่ตรงฐานที่ 7 นี้ ถ้าเราตั้งใจมากเกินไป จะเกิดอาการเกร็ง หรือถึงบริเวณศีรษะ ดังนั้นเนื้อ ทั้งตัวเลย อย่างนี้เรียกว่า ติงเกินไป หย่อนเกินไปเป็นอย่างไร หย่อนเกินไป คือเอาใจไกลคิดเรื่องอื่น ปล่อยให้ใจล่อนลอยไปในเรื่องคน สัตว์ สิ่ง ของ หรือเหตุการณ์ต่างๆ อย่าง นี้เรียกว่า หย่อนเกินไป พอดีเป็นอย่างไร เมื่อเอาใจของเรามั้งได้ที่ศูนย์ กลางกายฐานที่ 7 แล้ว เรามีความรู้สึกว่าเรามีพอใจที่จะเอาใจมาหยุด มาดริก มานึก มาคิดอยู่ตรงนี้ แม้ว่าจะไม่เห็นอะไรก็ตาม ใจไม่ชัดสาย มีความพอใจ กับอารมณ์ชนิดนี้ จะอยู่ในนานแค่ไหนก็ตาม เราพอใจ รักษาอารมณ์ที่ หยุดดีเลยๆ อย่างนี้ให้ต่อเนื่องไปเรื่อยๆ หยุด นิ่ง เงยๆ อย่างสบายๆ อารมณ์ต่อส้นนี้จะเป็นกลางๆ คือลจะว่าก็ยังไม่สุข จะว่าเป็นความ ทุกข์ก็ยังไม่ทุกข์ มันอยู่ระดับเฉยๆ เป็น กลางๆ รักษาอารมณ์นี้ไปเรื่อยๆ ใจ จะค่อยๆ ละเอียดไปเรื่อยๆ จนกระทั่งจุดจุดๆ หนึ่ง ใจหยุดอย่างแท้จริง