ข้อความต้นฉบับในหน้า
รวมพระธรรมเทศนา คำพระราชวินิจฉัย(ไชยบูลย์ ธรรมมชโย)
25
บาลทิฏิที่แท้จริง
(วันพุธที่ ๕ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๕๒)
บทนี้ถึงเวลาธรรมกาย เราจะได้เจริญสมาธิภาวนา เพื่อสั่งกายวาจา
ใจของเราให้สะอาด บริสุทธิ์ เหมาะสมที่จะรองรับพระรัตนตรัย ซึ่งเป็นที่พึ่งที่
ละลึกอันสูงสุดของพวกเราทั้งหลาย สิ่งอื่นที่จะเป็นที่พึ่งที่จะละลึกยิ่งกว่านี้ ไม่
มีอีกแล้ว
เราทุกคนที่เกิดมาในโลกนี้ มีสิ่งที่จะต้องศึกษา ควบคู่กันไปอยู่ ๒
ประการ คือ การศึกษาวิชาความรู้ทางโลก และการศึกษาวิชาธรรมในทางธรรม
การศึกษาวิชาทางโลก มีเป้าหมายเพื่อให้เรารู้จักวิธีแสวงหาปัจจัยสี
มาเลี้ยงตน ทำให้เราได้รับความสุขและความสำเร็จในชีวิต
ส่วนการศึกษาความในทางธรรม มีเป้าหมายเพื่อฝึกฝนอบรมจิตใจ
ของเราให้สะอาด บริสุทธิ์ เพื่อจะได้เข้าถึงแจ้งแห่งสติ แหล่งแห่งปัญญาที่
สมบูรณ์ ซึ่งจะส่งผลให้จิตใจของเราโลดแล่นไปในเส้นทางแห่งธรรมที่ดีงาม ซึ่งส่งผลให้ชีวิตจิตใจของเรา
ใจของเราสะอาดบริสุทธิ์สูงส่งยิ่งๆ ขึ้น จน
กระทั่งหลุดพ้นจากความทุกข์ทั้งหลาย ได้เข้าถึงความสุขที่แท้จริงที่อยู่ภายใน
ในตัวของเรา
(นำนังสมาธิ)
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า
"แท้จริง บุคคลผู้นี้เทียวน้อมคบคนพลาย ย่อม
เศร้าโศกเสมานาน เพราะการร่วมกันกับคนพลาย เป็น
เหตุที่นำทุกข์มาให้ เหมือนการอยู่ร่วมกับศัตรู"