ข้อความต้นฉบับในหน้า
รวมพระธรรมเทควน ต: พระราชวรวีสุทธิ (ไชยบูลย์ ธรรมโม) 5
คำว่า “คนดี” เป็นสิ่งที่ใครๆ ปรารถนาจะได้กันทั้งนั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงให้ลำเอาไว้ว่า
“ผู้มีความกตัญญูจงจะเป็นคนดี” หรือ
“ผู้จูงพร้อมด้วยศีล สมาธิ ปัญญา จงจะเป็นคนดี” หรือ
“ผู้ประกอบด้วยปัญญา ความบริสุทธิ์ ความกรุณา ถึงจะเป็นคนดี”
บางครั้งกล่าวว่า “สถาใด ถ้าไม่มีผู้มีธรรม หรือผู้ปฏิบัติธรรม ที่นั่นไม่เรียกว่สภา”
นั่นหมายความว่าต้องมีคนดี มีศีลธรรมเข้าไปประชุมร่วมกัน เพื่อปรึกษาหารือ ทำประโยชน์สุขให้เกิดขึ้นแก่มนุษยาชาติ อย่างนี้จึงจะเรียกว่าสภา แต่ถ้าหากว่าไม่มีคนดี มีศีลธรรม จะเข้าไปอยู่ที่ไหนดี ที่นั่นไม่เรียกว่าสภา
การที่เราจะดูว่าใครเป็นคนดี มีศีลธรรม ต้องดูนานๆ ดังนั้น จึงเป็นการยากที่เราจะเลือกคนดีที่สมบูรณ์ เข้าสภา โดยอภัยเวลาเพียงช่วงสั้นๆ บางครั้งเป็นการเสี่ยงเหมือนกัน แต่ว่าเมื่อเราจะเสี่ยง ก็ต้องเสี่ยงอย่างมีหลักโดยยึดเอาบุญของเราเป็นหลัก
ถ้าเราเป็นผู้มีบุญ สั่งสมบุญเอาไว้มาก ถ้ากๆ คนในประเทศชาติได้ สั่งสมบุญเอาไว้ กระแสแห่งบุญนั้นและจะลดน้อยลงให้เราพบนะแต่คนดี พบคนดีจริง แต่ก็แบบทางโล่ และจะให้บริสุทธิ์เหมือนองค์สมบัติ คือนิสรัทธ์ บริบูรณ์ มีกาโลกระจ่างอย่างนั้นคงยาก แต่ว่า มีมากมาย ไม่ดีน้อย สิงเหล่านี้ ขึ้นอยู่กับกำลังบุญของเราทุกคน
ในการเลือกคนดี มีวิธีหนึ่งที่ไม่ต้องเสี่ยง คือ เข้าไปพบคนดีที่มีความดีเป็นชั้นๆ คนดีถึง ๑๘ ชั้นเข้าไปอยู่ในกลางกายเรา ตั้งแต่คนในระดับภายนุษยะละเอียด คนดีระดับภายในทิพย์ คนดีระดับรพรหม คนดีระดับอรูปพรหม คนดีระดับอรูปพรหม คนดีระดับธรรมโคตรู คนดีระดับธรรมพระ