การอภิบายในพระราชภาณวิสุทธิและการเดินทางข้ามแม่น้ำ : หน้า 48/71

รวมพระธรรมเทียนถวาย พระราชภาณวิสุทธิ(ไชยบูลย์ ธรรมมชโย) 48 ต่อไป เราจะอภิบายในวันนี้กันเลย เหล่าภามายต์ไดเคยส่งสมญุมร่วมกับพระราชา จึงพากันทูลว่า "พวกข้าพระองค์จะขอบวชกับพระองค์ด้วย พระเจ้าข้า" ทั้งหมดได้มุ่งตรง ไปยังสำนักของพระบรมศาสดาทันที ในระหว่างทาง พระมหากัปปิละและอามาตย์พันคน เดินทางมาถึง ฝั่งแม่น้ำอารมณ์ฉหาด มีขนาดกว้าง ๕ กิโลเมตร ลึก ๕ กิโลเมตร แม่ น้ำเต็มฝั่ง จะหาแพหรือเรือก็ไม่มี พระองค์ดำรัสว่า "ถ้าจะทรงเตรียมเรือแพจะเสียเวลามาก แต่ ความชาราญกรานอยู่ทุกวินาที นำเราทั้งหลายเข้าไปสู่ความตาย" พระองค์จึงทรงตั้งสัตย์อาริษฐานว่า "เราไม่มีความคลางแคลงสงสัย ในพระรัตนตรัย และอภิวาทอุปาคติชีวิต เพื่อพระพุทธเจ้า ด้วยอนุภาพ แห่งพุทธรัตนะ ขอแผ่นดินนี้จงเป็นเหมือนแผ่นดินโลด" ตรัสแล้วก็ทรงควบม้า วิ่งไปบนผิวน้ำพร้อมอามาตย์พันคน ม้าลำนัน วิ่งไปบนผิวน้ำ ดูจริงไปบนแผ่นดิน แม้เพียงปลายเท้าของม้าก็ไม่เปียกน้ำ เมื่อเสด็จมาถึงแม่เลือดลายที่ ๒ ชื่อฉฬหน ซึ่งมีความกว้าง ๖ กิโลเมตร ลึก ๖ กิโลเมตร พระองค์จะหาแพหรือเรือก็ไม่มี พระองค์ดำรัสถึงการเสีย เวลาในการแสงหา จึงตั้งสัตย์อาริษฐานว่า "เราไม่มีความคลางแคลงสงสัยในพระรัตนตรัย ได้อภิวาทอุปาคติ ชีวิตเพื่อธรรม ด้วยอนุภาพของธรรมรัตนะ ขอแผ่นดินนี้จงเป็นเหมือน แผ่นดินโลด" แล้วก็ทรงคว้าม้าไปรับบนผิว้น้ำได้อย่างอัศจรรย์ เมื่อเสด็จมาถึงแม่ลายที่ ๓ ชื่อจันภากา กว้าง ๑๖ กิโลเมตร ลึก ๑๖ กิโลเมตร แม่น้ำนี้เต็มเปี่ยม จะหาแพหรือเรือก็ไม่มี พระองค์ดำรัสเช่น เดิม แล้วก็ตั้งสัตย์อาริษฐาน "ระลึกถึงคุณของพระสงฆ์" แล้วได้สดัปไปบนผิ น้าได้อย่างอัศจรรย์เช่นเดียวกัน