รวมพระธรรมเทวนาคะ : หน้า 68/71

รวมพระธรรมเทวนาคะ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์(ไชยบูลย์ ธรรมโม) 68 สถานที่จำพรรษา วิญญุลลลันนั้นจาริกอยู่ในชนบท ได้ไปท่านกอยู่ใกล้ชุมชนแห่งหนึ่ง ซึ่งไม่ไกลจากหมู่บ้านมากนัก ในวันรุ่งขึ้น ท่านได้ร่วมกันเข้าไปบิณฑบาตในหมู่บ้าน ชาวบ้านเห็นพระมโปรเป็นจำนวนมาก ต่างก็มีความยินดีว่าได้เนื้อบาญแล้ว จึงช่วยกันจัดเตรียมข้าวปลาอาหารมาถวาย ด้วยจิตที่เคารพเลื่อมใส เมื่อพระท่านฉันเสร็จ ญาติโยมก็ได้อ้อมน้อม ขออาราธนาให้พระทั้ง 500 รูป อยู่จำพรรษาใกล้หมู่บ้านนั้น ตลอด 3 เดือน แล้วช่วยกันสร้างกุฏิ 500 หลัง จัดแจงเครื่องอุปโภคบริโภคทุกอย่าง มีเตียงนั้ง น้ำใช้ ครบหมด เพื่อจะได้อำนวยความสะดวกให้พระท่านได้บำเพ็ญสุขสมบทธรรมได้เต็มที่ โดยไม่ต้องมีเครื่องกังวลใจ พระภิษุทุกรูปได้รับย้ายกันไปตามเผอิญของตน ตั้งใจเจิมสมาธิวนากันอย่างเอาจริงเอาจัง ในราวป่าที่กิทิเหล่านั้นจำพรรษาอยู่ มีรกบุทดา สังสิตดอยตามต้นไม้เทวดาเหล่านี้จะมีมานซ้อนอยู่ในต้นไม้ใหญ่ ในคืนแรก เทวดาต่างคิดว่า พระภิษุเหลานี้ไม่ว่าน แล้วจะจาริกไปที่อื่น จึงพากันลงจากต้นไม้มาอยู่ข้างล่าง เพราะว่าไม่กล้าอยู่สูงกว่าผู้ทรงศีล ผ่านมาหลายวัน พระภิษุทั้ง 500 รูปยังไม่มีที ท่าว่าจะจาริกไปที่อื่น เทวดาเหล่านั้นต่างได้รับความลำบาก จึงคิดว่าวิธีช่วยให้พระภิษุไปพำนักที่อื่นในเวลาลำกลางคืน จึงได้เนรมิตกายมาหลอกหลอนพระภิษุ ในขณะพระแต่เชงดำรงบุญนำเพ็ญวรรณคงอยู่ บางทีให้เห็นผิวขาวบ้าง เห็นรูปปักษ์ที่นาคารวัยอยู่ข้างหน้า ทำท่าจะทำร้ายเอาบ้าง บางทีจึงให้เห็นผิวขาวบ้าง เห็นรูปปักษ์ที่นาคารวัยอยู่ข้างหน้า ทำท่าจะทำร้ายเอาบ้าง บางทีจึงให้เห็นผิวขาวบ้าง เห็นรูปปักษ์ที่นาคารวัยอยู่ข้างหน้า ทำท่าจะทำร้ายเอาบ้าง บางคนท่านก็ได้ยินเสียงมนุษย์ร้องโหยหวนนำสะพรึงกลัว บางทีก็ทำท่าทีเหมือนจะตายเอาชีวิตของพระท่าน แม้เวลาจำพรรษาก็ยังได้กลิ่นเหม็นเน่า เหม็นซากศพที่พองขึ้นฉีด จนรู้สึกสะอิดสะเอียน ลมในท้องปั่นป่วน เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นติดต่อกันหลายวัน แต่ละรูปผูกบรรยกอย่างนี้ทำให้ไม่ได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ ร่างกายก็อ่อนเปลี้ย เป็นไข้ ไม่สบาย เมื่อจิตใจ