กระแสน้ำแห่งเมตตาจิต รวมพระธรรมเทศนา ๓ หน้า 39
หน้าที่ 39 / 71

สรุปเนื้อหา

ในธรรมยายนี้ พระราชภาวนาวิสุทธิ์ได้เน้นความสำคัญของการเจริญสมาธิภาวนาเพื่อกลั่นกาย วาจา ใจ ให้สะอาดบริสุทธิ์ และการผูกพันกับพระรัตนตรัย โดยมีการอ้างอิงคำสอนในขุททกนิกาย ธรรมบท ที่กล่าวถึงการทำจิตให้เบิกบานและมีเมตตาเพื่อหลีกเลี่ยงเวรกรรมและสร้างความสงบในชีวิต การรักษาจิตให้สงบเงียบและมีเมตตาต่อสรรพสัตว์จะทำให้จิตนำไปสู่ความสงบสุขได้อย่างรวดเร็ว สำหรับผู้ที่มีความตั้งใจในการปฏิบัติธรรมจะพบกับความสุขใจได้ตลอดเวลา

หัวข้อประเด็น

-การเจริญสมาธิ
-การรักษาสงบในจิตใจ
-เมตตาจิตในการปฏิบัติธรรม
-พระราชภาวนาวิสุทธิ์
-การเป็นที่พึ่งทางจิตใจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

รวมพระธรรมเทศนา คำสอนพระราชภาวนาวิสุทธิ์(ไชยบูลย์ ธมฺมชโย) 39 กระแสน้ำแห่งเมตตาจิต (วันศุกร์ที่ 8 มกราคม พุทธศักราช 2553) บัดนี้ ถึงเวลาธรรมยาย ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่อันทรงคุณค่า ที่เราจะได้เจริญ สมาธิภาวนา เพื่อกลั่นกาย วาจา ใจ ของเรา ให้สะอาดบริสุทธิ์ เหมาะสมที่จะรองรับพระรัตนตรัย คือ พุทธะ ธรรมะนะ สังฆะนะ ซึ่งเป็นที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุดของพวกเราทั้งหลาย สิ่งอื่นที่จะเป็นที่พึ่งที่จะระลึกยิ่งกว่านี้ ไม่มีอีกแล้ว (นำังสมาธิ) พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย ธรรมบท ว่า ‘ผู้ใดไม่อาจอามาตว่า เขาได้ดำเรา เขาได้เรา เขาได้เราได้ชนะเรา หรือได้คลำโมของเราไป เวรของผู้ที่น้อมสงบระงับ’ การปฏิบัติธรรมให้ได้ผลดี จะต้องมีจิตใจประกอบด้วยเมตตา จิตใจจะละเอียดย่อม และเข้าสู่ธรรมอย่างรวดเร็ว ดังนั้นไม่ควรพูดโกหร Or อาฆาตพยาบาทใคร พึงรักษาใจให้สงบเงียบ มีเมตตาจิตในสรรพสัตว์ ทั้งหลาย ทำอย่างนี้จะทำให้จิตสงบเย็น มีความสุขกายสุขใจตลอดเวลา เมื่อมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น เทนที่จะแสยะเสียเวลามกับเรื่องราว
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More