รวมพระธรรมเท่านาต : หน้า 56/71

รวมพระธรรมเท่านาต : พระราชภาวนาวิสุทธิ (ไชยบุญ ธมฺมชโย) 56 เย็นวันหนึ่ง ในขณะที่พระบรมศาสดาทรงแสดงธรรมแก่มหาชน นางได้เดินเข้าไปกลางฝูงชน แล้วยินดีต่อหน้าพระพัทธของพระองค์ แล้วได้พูดขึ้นด้วยเสียงอันดังว่า "พระองค์คะดีแต่แสดงธรรมให้คนอื่น หมอนั่นคริสต์แล้ว ไม่เห็นมาสนใจเลย ทำไมพระองค์ไม่รีบไปหาสถานที่ สำหรับคลอดลูกเราสัก ถ้าหากพระองค์ไม่ทำเอง ก็น่าจะบอกอุปม to ให้จัดการให้ได้" นางได้ด่าบิราษพระตาคตเจ้าในท่ามกลางพุทธบริสุทธิ์ โดยไม่มีความละอาย พระพุทธองค์ทรงนิงอย่างประเสริฐ แล้วตรัสด้วยพระสุรเสียงอันสงบระงับเรียกว่า “ดูอ่อน้องหญิง คำที่เธอล่าวนั้น มีแต่เพียงเราและเธอเท่านั้นที่รู้กัน” แล้วทรงนิ่งด้วยพระพักตร์ที่เป็นปกติ มหาชนที่มีคริสต์ตั้งมั่นก็ไม่หวั่นไหว แต่ผู้ที่มีอินทรีย์ยังอ่อนอยู่ก็รื้นไหวเกิดความคลางแคลงสงสัย นางจูงมามวิกายงับยืนรับพระดำว่าว่าอยู่คนเดียว โดยได้หยุดปากจนเป็นเหตุให้อาสะของท่าวัลกะมีอารมณ์ร้อน จึงสอดส่องทิพพัลลูมาม ทรงทราบว่านางมานวิกาได้กล่าวหาพระตาคตด้วยคำที่ไม่จริง จึงดำรัสว่า "เราจะต้องชำระคดีนี้ให้หมดจด แล้วเสด็จมาพร้อมกับเทพบุตร องค์ ทเทพุตรได้แปลงเป็นลูกหนูเข้าไปดำเทียบกับผูกท่อนไม้ไว้ แล้วทำลายให้ผ่าผ่าเท้าของนางได้ มันยังแต๋นด่า ไม่เข้าใจตัว ไม้กลมมิดไว้ ก็สกัดลุงบนหลังเท้าของนางได้ รับความเจ็บปวด เมื่อความเป็นจริงปรากฏขึ้น นางก็โล่งใจ มมหาชนที่รู้ ความจริง ต่างพากันใṭดินนาง นางจึงรีบวิ่งหนีไป เมื่ออับคลองจัณฑ์ คือหลับจากสายตาของพระตาคต แผ่นดินไม่สามารถจะรองรับกรรมอันชั่วช้าที่นางได้ทำไว้ จึงแยกออกเป็นช่อง แล้วเปลวไฟก็ฉายขึ้นจากอเจิมหวานรดึงดูดนางลงสู่ขุเมนานรทันที"