พระธรรมเทศนาและความหมายของพระรัตนตรัย : หน้า 50/71

รวบรวมพระธรรมเทศนา คำพระราชวางวิสุทธิ(ไชยบุญรฺถ มหามณี) 50 พุทธานุภาพ ไม่ให้พระมหาสิและคณะมองเห็นพระราชาและเหลาดำ่มาดีย์ เมื่อพระมหาสิพร้อมคณะเสด็จมาถึง พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงธรรมให้ฟัง ทำให้พระมหาสิและคณะมีใจสงบหยุดนั่ง เข้าถึงพระรัตนตรัย บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบัน ในเวลาเดียวกันพระมหากัปปินะ และอัญญายิ่งพันธ์ ได้ฟังพระธรรมเทศนาซ้ำอีกรอบหนึ่ง จึงได้รับบรรลุเป็นพระอรหันต์ในทันทีเอง พระมหากัปปินะ เมือเข้าถึงกายธรรมอัธแล้ว ไม่ว่าพระองค์จะประทับนั่ง นอน ยืน เดิน หรือจะพานั่งได้ โคนไม้ บนกองทราย พระองค์มัจะเปล่งพระอุทานว่า “สุขจริงหนอ สุขจริงหนอ” อยู่เสมอ พระกิฤทุทั้งหลายยิ่งเป็นพระปุณฑ์ย หรือเป็นสมมุติโสมน้อย ยังไม่รู้จักความสุขอันประดิษฎี ที่เกิดจากการเข้าถึงธรรม ต่างก็ต่าวพระองค์ครงรำพึงถึงความสุข เมื่อครั้งยังเป็นพระราชาอยู่ พระบรมศาดทรงทราบเรื่องนั้น จึงตรัสว่า “ดูเถิดภิคุณหลายบุตรของเรา ไม่ได้เปล่งอุทานถึงความสุขในครั้งที่เคยเสวยราชสมบัติ แต่ว่า มีความสุขจากการได้เข้าถึงธรรมมิทันเกิดขึ้น นับแต่ เธอได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์แล้ว” ครั้นตรัสรับรองดังนี้แล้ว ได้ตรัสต่อว่า “บุคคลผู้เป็นอุปนิสัย มิใคร่ผ่องใส ย่อมนอนเป็นสุข บัณฑิต ย่อมเป็นดีในธรรม ที่พระอริยเจ้าประกาศแล้วทุกเมื่อ” ท่านสารุชทั้งหลาย บัณฑิตบัณฑบุราจัญในกล่อน เมื่อทราบการบังเกิดขึ้นของพระรัตนตรัยแล้ว ต่างมิอร่อย มุ่งจะลงหว่าว ทำอย่างไร จะได้เข้าถึงพระรัตนตรัย พวกเราก็ควรจะเป็นเช่นนั้น บัดนี้ เรารู้แล้วว่าพระรัตนตรัยอยูที่ตรงไหน จะเข้าถึงได้อย่างไร เหลืออย่างเดียว คือ ต้องลงมือทำจริง ๆ จัง ๆ หมุนฝีมือให้หยุด ให้คง ให้ได้กุฏิ วัน เมื่อใจหยุดนั่งได้สนิทดีแล้ว เราทุกคนก็จะได้พบที่พึ่ง และเข้าถึงความสุขที่แท้จริงภายในตัวเองด้วยกัน