การเข้าถึงนิพพานผ่านฐานที่ ๗ : หน้า 32/107

ที่นี่พอพูดถึงในตัวของเรา พวกเราบางท่านก็จะนึก ไปถึงต้นไม้สพุงอะไรต่างๆ ว่าสิ่งเหล่านี้จะเป็นที่สิ่งสถิตของ พระนิพพานได้อย่างไร หนทางนั้นมีอยู่ที่จะเข้าถึง มัชฌิมาปฏิปทา ตลอดเต อภิสัมพุทธา คือให้เข้าไปตรงกลางของตัวเรา ถ้าเราเอาเส้นเชือกขึงจากสะดือทะลุไปข้างหลังเส้นหนึ่ง จากขวาทะลุซ้ายไปอีกเส้นหนึ่ง เส้นเชือกตัดกันตรงกลางก็ เหนือขึ้นจากจุดนั้น ๒ นิ้วมือ เรียกว่า ฐานที่ ๗ ตรงนี้คือ ทางไปสู่นิพพานของทุกๆ คนในโลก เป็นทางหลุดทางพัน เป็นทางเข้าถึงความสุขอันอมหตะ อยู่ตรงนี้ที่เดียว ไม่ใช่ อยู่ที่ไหน ไม่ใช่อยู่ในป่าในเขา ในห้วย ในหนอง ในคลอง ใน ปิง หรือจากวาลัลโน่ใหญ่อื่นๆ แต่หยู่ตรงนี้ ถ้าเราเอาใจของเรามาหยุดยืนให้ถูกส่วน ตรงฐานที่ ๗ ตรงนี้ ไม่ช้าจะเข้าถึงดวงปรมรมตา จะเห็นทางเบื้องต้นไปสู่ พระนิพพาน เป็นดวงใสๆ คล้ายกับเพชร กลมรอบตัว อย่าง เล็กโตกับดวงดาวในอากาศ อย่างกลางก็ขนาดพระจันทร์ใน คืนนั้นเพ็ญ อย่างใหญ๋ก็ขนาดพระอาทิตย์ยามเที่ยงวัน เรียก