การทำบุญและการใช้ชีวิตเพื่อเตรียมรับกรรม : หน้า 48/107

จะเป็นอย่างนั้น จะเมื่อหมดเลย ถ้ามีอะไรเมื่อทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ค่อยติดใจอะไรนี้ นั่ง ธรรมประดีเดียวแค่นั้นเอง จิตรวมเลย รวมวบนลงไป สว่างไปเลย เพราะฉะนั้น บุญทุกบุญ อย่าไปปฏิเสธ ทำไปทุกวัน จนกระทั่งหมดอายุขัย อายุของเราหลีกันอีกคนละไม่กี่แล้ว นะ สมมุติวว่า ไม่ไปก่อนระหว่างทางนะ สมุฏิว่าอายุยืนสัก ๗๕ ปี นี้เหลือกันไปคนละไม่กี่ปีนะ อย่าชะล่าใจกว่าเหลือเยอะ นานๆ จะเห็นคนอายุยืนถึง ๘๐, ๙๐ ปี สักคนหนึ่ง เมื่อเราเหลื่อเวลายอีกไม่กี่ปี ต้องคำนวณกันแล้วว่า ทุก อนุวินาทีเราจะทำอย่างไรที่จะได้รับบุญเยอะๆ บุญมากๆ มากพอ ที่เวลาเราจะลืมก็ยอ่นแล้วปลื้ม นี้ใจ จนกระทั่งเมื่อ เรานอนอยูบนเตียงคนป่วย ตอนนั้นกรรมมนิมิต คติอนิมิตจะมา ฉายให้เราเห็น จะเห็นกันทุกคน ตอนนั้นจะพูดไม่ค่อยได้ หรือ ไม่มีอารมณ์อยากจะพูด จะเฉยๆ อยากจะลับตาเลยๆ หมูญาติ ใครที่มาพูดข้างๆ หู ก็อ่อ ๆ กันไปอย่างนั้น พูดไม่ได้บ้าง ไม่อยากจะพูดบ้าง หรือเฉยๆ กรรมมินดิ์คือภาพที่เราได้ทำเอา