ข้อความต้นฉบับในหน้า
หลังจากนั้นก็ลงมา ได้สร้างบารมีใหม่ ในฐานะของเศรษฐี
แล้วก็มั่งคั่งเพิ่มไปเรื่อยๆ
เราก็จะเห็นได้ว่า ตำแหน่งทุกตำแหน่งนี้เป็นของกลางๆ
จริงๆ แล้วแต่ใครจะไว้ว้าราวออกอยได้ตำแหน่งไหน ก็ขึ้นอยู่กับ
การประกอบกรรมของเรา
เราก็จะเห็นว่า ตอนสุดท้ายต้องไปนิพพานหมด ตอน
ที่บารมีอ่อนๆ อยู่ ก็ไม่ค่อยเห็นความสำคัญของพระนิพพาน
เท่าไร ก็มีความคิดว่ามันไม่สนุก ไม่มีโรงหนัง ไม่มีโรงละคร
ไม่มีที่เทียวเล่นสนุกเพลิดเพลิน เพราะตัวไม่เข้าใจอารมณ์ของ
พระนิพพาน เข้าใจแต่ภารมณ์โลกๆ แต่พออินทรีย์เก Glacier ใส่เข้า
คือระหว่างที่ยังไม่อยากไปนิพพาน ตัวก็สร้างบุญไปเรื่อยๆ
พอบุญที่ส่งสมไปทีละเล็กทีละน้อย มากเข้าอินทรีย์ก็แก่กล้า
ตอนนี้จะรู้สึกจะหมดความจำเป็น คือลืม่นะ หมดความจำเป็น
ที่จะใช้ชีวิตในระดับของบุญชน อยู่ๆ ก็อิ่มไปเลยๆ อย่างนั้น
เหมือนอย่างพระโมคคัลลาน์ พระสารีบุตร ท้งคู่สังสม
บุญบารมีเก่าเรื่อยมาพอ mawr สุดท้าย ก่อนบวชก็เป็นหนุ่ม
ที่คึกคะนองเทียวสนุกสนานไปด้วยกันทั้งคู่ ดูการเล่นดู