สติปัฏฐาน ๔ และการปฏิบัติของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า : หน้า 57/107

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงยืนยันเลย ตั้งใจปฏิบัติ จริง ๆ นั้นนะ สติปัฏฐาน ๔ คือเอาใจมาหยุดอยู่ตามเห็นกาย ในกาย เวทนาในเวทนา จิตในจิต ธรรมในธรรม ที่มืออยู่ในตัว ของเราอย่างนี้ อย่างเร็ว ก็ ๗ วัน อย่างกลางก็ ๗ เดือน อย่างช้า ๗ ปี (มหาสติปัฏฐานสูตร ที่นิกรมก มหาวรรว) แล้วแต่เราจะเลือกเอา จะชอบแบบช้า แบบกลาง หรือ แบบเร็ว น่ะ ถ้าลงมือทำแล้วได้ทุกคน พระพุทธเจ้าทรงยืนยันอย่างนี้ พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดปากน้ำก็ยืนยันอย่างนี้ แล้วเราจะมาวังวนทำไมว่า เอ๊ะ..เรานี่เราจะได้อย่างเขาว่า หรือ เปล่าซิ บุญเราจะมีถึงไหม ถาญญไม่ได้ถึงที่นี่ ได้ไม่ได้ คำว่าธรรมกาย ไม่รู้จักศูนย์กลางกาย ไม่รู้ว่าพระรัตนตรัย มือในตัวจริง ๆ เพราะฉะนั้นเราก็จับหลักได้ว่าเรานี้มีบุญ เหลือ แต่ขยันหรือขี้เกียจเท่านั้นแหละ ถ้าเราๆ ก็ต้องเห็นต้องได้ อยากได้ตอนไหนก็ทำ ตอนนั้น นี่เป็นเรื่องสำคัญที่เดียว ไม่ทำก็ไม่ได้เหมือนกัน เพราะว่าถ้าดำเนินวิธีชีวิตไม่ถูกต้อง มีสิทธิ์ไปบายภูมิมาก มากถึง ๙๙%