การภาวนา ณ ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ด : หน้า 93/107

ณ ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ด นึกไปภาวนาไปอย่างนุ่มนวล เป็น พุทธสตุวา "สัมมา อะระหัง" หรือค่อย ๆ น้อมมิกดวงแก้ว กลมใสให้ค่อย ๆ เคลื่อนไหวเข้าสู่ศูนย์กลางกายตามแนวฐาน โดย เริ่มต้นตั้งแต่ฐานที่หนึ่งเป็นต้นไป น้อมมิกดวงอย่างสบาย ๆ ใจเย็น ๆ ไปพร้อม ๆ กับคำวานา อันนึ่ง เมื่อมิดดวงแก้วกลมใสปรากฏแล้ว ณ กลางกาย ให้วงอารมณ์สงบสุข ๆ กับน้อมมิกดวงนั้น จนเหมือนกับว่าวงนิมิต เป็นส่วนหนึ่งของอารมณ์ หากดวงนิมิตนั้นอัตตรธานหายไป ก็ไม่ต้องนึกเสียดาย ให้วงอารมณ์สงบ แล้ว นึกนิมิตนั้นขึ้น มาใหม่แทนดวงกว่า หรือเมื่อ นิมิตนั้นไปปรากฏที่อื่นที่มีใช้ศูนย์กลางกาย ให้ค่อย ๆ น้อมมิกเข้าอย่างค่อยเป็นค่อยไป ไม่มีการบังคับ และเมื่อ นิมิตมาหยุดสนิท ณ ศูนย์กลางกาย ให้วงสติลงไปยังจุดศูนย์กลางของดวงนิมิต ด้วยความรู้สึกคลายมีดวงดาว ดวงเล็ก ๆ อีกดวงหนึ่ง ซ้อนอยู่ตรงกลางดวง นิมิตดวงเดิม แล้วสนใจเอาใจใส่แต่ดวงเล็ก ๆ ตรงกลางนั้น ไปเรื่อย ๆ ใจจะปรับจนหยุดได้ถูกส่วน เกิดการกดศูนย์ และเกิดดวงวางขึ้นมาแทนที่ ดวงนี้เรียกว่า "ดวงธรรม" หรือ "ดวงปฐมมรรค" อันเป็นประตูเบื้องต้นที่จะเปิดไปสู่หนทางแห่งมรรคผลนิพพาน