ศาสนธรรมเกี่ยวกับกรรมและบรรพชิต : หน้า 27/319

๒๖ กัมมัสสะโกมหิ กัมมะทายาโท เรามีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม กัมมะโยนิ กัมมะพันธุ มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ กัมมะปะฏิสะระโณ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย ยัง กัมมัง กะริสสามิ เราทํากรรมใดไว้ กัลยาณัง วา ปาปะกัง วา ดีหรือชั่วก็ตาม ตัสสะ ทายาโท ภะวิสสามิ ฯ เราจะต้องเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น หลักธรรมที่บรรพชิต ควรพิจารณาเนืองๆ ๑๐ ประการ ๑. บรรพชิตควรพิจารณาเนืองๆ ว่า บัดนี้เรามีเพศ ต่างจากคฤหัสถ์แล้ว อาการกิริยาใดๆ ของสมณะ เราต้องทำอาการ กิริยานั้นๆ ๒. บรรพชิตควรพิจารณาเนืองๆ ว่า ความเลี้ยงชีวิต ของเรา เนื่องด้วยผู้อื่น เราควรทำตัวให้เขาเลี้ยงง่าย ๓. บรรพชิตควรพิจารณาเนืองๆ ว่า อาการกายวาจา อย่างอื่นที่เราจะต้องทำให้ดีขึ้นไปกว่านี้ ยังมีอยู่อีก ไม่ใช่